Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗ ΜΟΥΤΖΑ ΜΑΣ…


Που κολλάει τώρα το «ξύπνημα» των Ελλήνων που τάχα θίχτηκαν σαν άκουσαν από τους Ισπανούς να λένε ότι «κοιμόμαστε» και ανέλαβαν να διορθώσουν την εικόνα του Έλληνα επαναστάτη τις τελευταίες μέρες στο Σύνταγμα, με το «σύνθημα» που διαβάζετε στο πολύχρωμο πανό που είδα μπροστά στη Βουλή, ούτε καν το φαντάζομαι.

Πιθανόν ο εμπνευστής του να σκέφτηκε πως καμιά φορά από τον ύπνο μας μπορεί να ξυπνήσουμε, αν κάποιο πρόσωπο, οπωσδήποτε φιλικό μας ή κάποιο που να έχει ιδιαίτερο θάρρος μαζί μας αντί να μας ρίξει ένα μπουγέλο νερό στο κεφάλι μας αρχίσει στα γαργαλητά οπότε μπορεί να σηκωθούμε με τρανταχτά γέλια και κάνουμε και επανάσταση.

Αλλά και πάλι, κάτι δεν μου πάει με αυτό το πανό και σπάω το κεφάλι μου για το τι θα ήθελε να πει ο καλλιτέχνης με αυτό το έργο που εκθέτει στην πλατεία. Αν ήθελε να ενισχύσει την περίπτωση του γαργαλήματος, πιστεύω πως θα ζωγράφιζε κάτι ειδικό - ένα φτερό για παράδειγμα που είναι το συνηθέστερο εργαλείο γαργαλήματος ή ένα δάχτυλο που κάνει κάπως τη δουλειά όταν ακουμπήσει ή μπει στο κατάλληλο σημείο του σώματος.

Με τις μούντζες τώρα που στόλισε τον πανό το μόνο που μπορώ να καταλάβω είναι ότι ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε από την «πάνω πλατεία», όπου ο κάθε ένας που πηγαίνει εκεί θεωρεί υποχρέωση να περάσει μπροστά από τη Βουλή και αφού την βρίσει όπως στο γήπεδο και την καταραστεί να καεί, θα της ρίξει και μια πλατειά μούντζα να ξεθυμάνει.

Εκτός και αν πάλι, έψησε λίγους «αγανακτισμένους» και αφού πρώτα ξεθύμαναν στη Βουλή, τους έβαλε να βουτήξουν τις παλάμες τους στη μπογιά και μετά να τις ακουμπήσουν στο πανό για να αφήσουν τάχα την υπογραφή τους στη μεγάλη στιγμή της ελληνικής ιστορίας κι έτσι προέκυψε το έργο.

ΥΓ. Παρατηρώ πως για την ανάρτηση αυτού του πανό, ο καλλιτέχνης δεν έφερε καδρόνια από το σπίτι αλλά το έδεσε, όπως και οι άλλοι στο διπλανό πανό, στις κολώνες που ανεβάζουν τις σημαίες κατά τις παρελάσεις και τις εθνικές εορτές. Κάτι λέει αυτό…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου