Κάποτε πίστευα πως κάποια πράγματα θα άλλαζαν με την
πολιτική – και ακόμα το πιστεύω αλλά όπως έχουν δείξει τα πράγματα τα τελευταία
χρόνια και ειδικά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με όλα τα παρελκόμενα που
δημιουργεί και η χλιαρή αντιπολίτευση, η πολιτική στην Ελλάδα είναι μια καλή δουλειά
που πληρώνεται από το Δημόσιο και η καρέκλα πιο γλυκιά απ’ όλες και γι’ αυτό
τόσος καυγάς και συνωστισμός γύρω τους.
Δεν είναι όμως το θέμα μας αυτό αλλά η συμμετοχή μου στις
εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 με
το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων – Πράσινων (πριν ένα κομμάτι τους αρχίζει να
γίνεται ροζ και κατόπιν υπάκουη συνιστώσα στο ΣΥΡΙΖΑ) στη Φθιώτιδα και στις
οποίες με τίμησαν κάποιες εκατοντάδες συντοπίτες με την ψήφο τους, πράγμα που
εξέπληξε γιατί δεν ήμουν δα και τόσο γνωστός σε κάποια χωριά και περιοχές του
νομού πέρα από τα μέρη μου.
Τούτο μου θύμισε σήμερα το Facebook με μια
φωτογραφία δίπλα σε ένα ηλιοτρόπιο – σήμα κατατεθέν τις τελευταίες δεκαετίας
για το οικολογικό κίνημα και την οποία χρησιμοποίησα για όσους θυμούνται ως
φωτογραφία προφίλ για ένα διακριτικό προεκλογικό αγώνα κυρίως από τα δικτυακά
μέσα που ήδη είχαν αρχίσει να δείχνουν τη δύναμή τους και είχα τις αυταπάτες.
Συμμετείχα και τις επόμενες φορές στις εκλογές που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ με το σχήμα
Πράσινοι – Αλληλεγγύη και από τότε έκλεισα μπορώ να πω τον κύκλο των πολιτικών
μου φιλοδοξιών και υποστηρίζω πλέον αυτόν που αγωνίζεται να δει ένα καλύτερο
αύριο χωρίς να τον τρώει το άγχος για την καρέκλα και τις απολαβές….
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 28042017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου