ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ..

Το λέμε συχνά, πως δεν θα πλήξουμε ποτέ σε αυτή την πόλη και ευτυχώς κάθε μέρα συμβαίνουν διάφορα γεγονότα υποστηρίζουν την άποψη κι έτσι, σε μια λεπτή ισορροπία του κωμικού με το τραγικό, περνάει η ζωή μας στους δρόμους και την αγορά της Αθήνας…

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά τα πράγματα για να δούμε πως περάσαμε σήμερα ένα ωραίο μεσημέρι στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου των Αθηνών, με πρωταγωνιστές την ΕΛΑΣ και την Πυροσβεστική υπηρεσία που κλήθηκε, μετά την διάλυση της συγκέντρωσης «αλληλεγγύης» από την  Πρωτοβουλία αναρχικών από τη Φιλοσοφική Σχολή όπςω δηλώθηκαν υπέρ του «ελεύθερου λόγου» του «athens.indymedia» και στο ραδιοφωνικό σταθμό 98 fm που αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα με τις αρχές και δεν είναι επί του παρόντος να τα αναφέρουμε, να ανεβάσουν πάλι τη σημαία του Πανεπιστημίου την οποία κάποιοι «αλληλέγγυοι» προηγουμένως είχαν κατεβάσει και αντικαταστήσει ως την ώρα της υποστολής από την ΕΛΑΣ με τη μαυροκόκκινη των αναρχικών.

 

Πώς να την ανεβάσουν όμως που οι «αλληλέγγυοι» έκοψαν και πέταξαν το σχοινί που ήταν κρεμασμένη η γαλανόλευκη; Κανένας από τους άντρες της ΕΛΑΣ δεν μπορούσε να ανέβει τον ιστό και γι’ αυτό ζήτησαν τη συνδρομή της πυροσβεστικής και ήρθε ένα γερανοφόρο όχημα και το οποίο μετά από αρκετή προσπάθεια κατάφερε να ανυψώσει τον κλωβό μόνο ως τη βάση του ιστού. Έτσι πάλι κανένας δεν μπορούσε να φτάσει πάλι στο ύψος που έπρεπε να βάλει το σκοινί και το όχημα αποσύρθηκε προκειμένου να έρθει άλλο με μεγαλύτερη σκάλα για να καταφέρουν να φτάσουν ως την κορυφή.

Έτσι και έγινε και μετά από μισή ώρα περίπου ήρθε το όχημα με τον μεγάλο γερανό και οι άνδρες της Πυροσβεστικής κατάφεραν να φτάσουν στο ύψος του ιστού και έβαλαν το σχοινί όπου κατόπιν οι άνδρες της ΕΛΑΣ έδεσαν τη σημαία και επιτέλους την ύψωσαν στη θέση της χωρίς να καλέσουν, δυστυχώς την μπάντα του Δήμου, να παιανίσει για την επιτυχία της επιχείρησης η οποία κράτησε πάνω από δυο ώρες και βεβαίως την απόλαυσαν με την ψυχή τους, περίεργοι και περαστικοί από το χώρο…

ΑΘΗΝΑ, 24042013

 

ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ…

 

Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα να έχουμε. Την κουφή όπως λένε και προηγείται εκείνης των Παθών που έρχεται και μας θέλει κάπως πιο ταπεινούς και συνεσταλμένους για να φτάσουμε εν πλήρει συνειδήσει στο Πάσχα και την Ανάσταση. Και τούτο νομίζω δεν αφορά μόνο τους χριστιανούς, αλλά και τα άλλα δόγματα, καθώς και τους άθεους, γιατί κι εκεί φαντάζομαι δεν υπολείπεται η ανθρωπιά και έχει το ίδιο βάρος όπως και στους ένθεους.

Πέρα όμως από αυτά τα συναισθηματικά, ας σταθούμε σε μια άλλη πτυχή των επίγειων δραμάτων και δη της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει τους πάντες και ας μιλήσουμε για το μαρτύριο που υφιστάμεθα όσοι ακούμε ραδιόφωνο με τις πανάθλιες διαφημήσεις γνωστών καταστημάτων που πουλάνε λαμπάδες, ταξίδια και τζόγο και δημιουργούν άγχος τόσο στα βαφτιστήρια όσο και στους νονούς. Τα πιο αγαπημένα δηλαδή καταναλωτικά σύνολα  της πασχαλιάτικης αγοράς, πιο αγαπημένα μάλιστα και από το αρνί και τα αυγά, τα οποία έχουν μπει στο στόχαστρο των κατασκευαστών των ψεύτικων αναγκών με ένα δόλιο, υποχθόνιο τρόπο επιστρατεύοντας και αναμειγνύνοντας στοιχεία από διάφορες εποχές, όπως τα λαϊκά της δεκαετίας του ’60, την καψούρα της μεταπολιτευτικής περιόδου, την αισθητική της βιντεοταινίας της πρώϊμης πασοκοκρατίας και άλλα πολλά άλλα της ρηχής εποχής που ζούμε και πλασσάρει εν τέλει, ένα κατασκεύασμα που κατά τη γνώμη μου ενοχλεί ακόμα και τους πλέον αδιάφορους.

Τέλος πάντων, αυτή είναι η γνώμη μου για τις πασχαλιάτικες διαφημήσεις για παιχνίδια και λαμπάδες που πλημμυρίζουν τα ραδιόφωνα. Επιστρέψτε μου δε να πιστεύω πως άκρες  μέσες κι άλλοι έχουν την ίδια άποψη και ενοχλούνται. Επειδή όμως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, εκτός από το να κλείναμε τα ραδιόφωνα αλλά είμαι βέβαιος ότι από κάπου αλλού θα μας την πέσουν, να μην ενδώσουμε με κανένα τρόπο στα κελεύσματά τους και να προσπαθήσουμε να πείσουμε και άλλους να κάνουν το ίδιο. Δεν θα πάθει τίποτα κανένα βαφτιστήρι αν δεν έχει λαμπάδα από το κάθε θηριώδες κινεζομάγαζο και πιάσει στα χέρια του μια από τον πάγκο της Αθηνάς ή ακόμη και από ένα κανονικό μαγαζί που ο ιδιοκτήτης του έχει περισσότερο ανάγκη από την τάδε ή την δείνα υπεράκτια εταιρεία.

Γι’ αυτό λοιπόν, κλείστε τα αυτιά σας στις χυδαίες σειρήνες της διαφήμησης των πασχαλινών δώρων και ρίχτε τον οβολό σας για λαμπάδες και άλλα πασχαλινά στο μικρομάγαζο της γειτονιάς σας ή στα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας, όπως καλή ώρα αυτό της Αθήνας απ’ όπου και η φωτογραφία γιατί κι αυτά πρέπει να ζήσουν. Όσο για ταξίδι, στη γενέτειρα φέτος έχει άλλη χάρη και μπορεί να είναι και μια καινούργια αφετηρία για τους καιρούς που έρχονται και δεν φαίνεται να είναι καθόλου εύκολοι.

ΑΘΗΝΑ, 22042013

 

ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

 

Καλά, η πόλη σήμερα ήταν μια τεράστια πρόκληση για φωτογραφίες και σχόλια καθώς η Κυριακή είναι η μέρα που ο καθένας, ντόπιος ή περαστικός μπορεί να κάνει ότι θέλει, αρκεί βεβαίως να μην ενοχλεί τους άλλους και να κινείται πάνω κάτω στα νόμιμα μέτρα. Τούτο βέβαια δεν νομίζω πως γνωρίζει καλά ή μάλλον δεν θέλει να το εννοήσει ο πλανώδιος πωλητής που είδα το μεσημέρι να έχει πιάσει θέση έξω από την κλειστή Βαρβάκειο, αλλά σίγουρα διασθάνεται πως λόγω Κυριακής έχει μια ιδιότυπη ασυλία από τις λογής αρχές.

Στην αρχή μου κίνησε το ενδιαφέρον που διαλαλούσε το εμπόρευμά του: αγκινάρες 2 ευρώ το κιλό, ρολά χαρτί ένα ευρώ το ρολό με ντουντούκα και αφού είχε και χώρο μπροστά του, έβαλε πάνω σε ένα κουβά και λίγα τριαντάφυλλα για τους ρομαντικούς που περπατούσαν την Αθηνάς. Όταν κάθησα διακριτικά απέναντί του, είδα πως όλο το εμπορικό του ήταν ένα αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες, στο πορτ μπαγκάζ του οποίου είχε τις αγγινάρες και στο εσωτερικό του το χαρτί και πως δεν ήταν λίγοι οι ενδιαφερόμενοι που ψώνιζαν από αυτόν. Να ήταν η ντουντούκα που τους προσέλκυε; Να ήταν ή τιμή; Δεν ξέρω, αλλά αυτό που μου άρεσε ήταν η άνεση που έδειχνε και ας διαλαλούσε την παρανομία του με τη ντουντούκα να τον πάρουν όλοι είδηση ότι είναι εκεί και φαντάζομαι, πως θα μπορούσε να βρει και δικαιολογία αν τον ρωτούσε κανένας γιατί δεν κόβει αποδείξεις…

ΑΘΗΝΑ, 21042013

ΟΙ «ΥΔΡΟΝΑΥΤΕΣ» ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΑΚΤΕΣ

Δεν νομίζω πως υπήρχε πιο κατάλληλος χώρος από την ψαραγορά της Βαρβακείου, να κάνουν σήμερα την εκδήλωση ενημέρωσης για την εκστρατεία «Καθαρίστε τη Μεσόγειο», οι εθελοντές καθαρισμού ακτών, βυθού και φυσικών περιοχών «Υδροναύτες». Έτσι, στους πάγκους των που τις άλλες μέρες πουλάνε ψάρια, άπλωσαν και κρέμασαν φωτογραφίες από το βυθό που δείχνουν πως θα έπρεπε να είναι χωρίς σκουπίδια και απορίμματα και φυσικά, φωτογραφίες που ταράζουν κάθε άνθρωπο που θέλει να ζει σε ένα καθαρό περιβάλλον και να απολαμβάνει μια θάλασσα χωρίς ρύπους και άλλα επικίνδυνα για τη ζωή της στοιχεία. Για περισσότερες πληροφορίες και ενημέρωση για το ωραίο έργο τους, www.ydronaftes.gr

 

80 ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ

Κάθε ένας από εμάς, βλέπει την πόλη και τους ανθρώπους της με τα δικά του μάτια και σχολιάζει τα πράγματα με τον δικό του, προσωπικό τρόπο και βεβαίως δημοσιοποιεί το λόγο του με την υπογραφή της προσωπικότητάς του. Αν τώρα πρόκειται για φωτογράφο, επαγγελματία ή ερασιτέχνη οι προϋποθέσεις ασφαλώς και παραμένουν οι ίδιες αλλά η υπογραφή, το μάτι επί του προκειμένου καθενός πίσω από το ματάκι της φωτογραφικής μηχανής, βαρύνεται και με τη δημόσια κριτική εφ’ όσον το έργο εκτεθεί σε δημόσια θέα ή τύχει δημοσίευσης είτε στα παραδοσιακά ΜΜΕ, είτε στα πανίσχυρα πλέον social media.

Τα λέω αυτά γιατί σήμερα πολλοί από εμάς κληθήκαμε να επιλέξουμε (να ψηφίσουμε) κάποιες φωτογραφίες που τράβηξαν φίλοι και γνωστοί μας, επαγγελματίες και ερασιτέχνες και οι οποίοι συμμετείχαν με τα έργα τους στο διαγωνισμό που έκαναν οι atenistas σε συνεργασία με τη ΣΤΑΣΥ. Οι 80 φωτογραφίες που επιλέχθηκαν απόένα σύνολο 750 φωτογραφίων, είναι αναρτημένες στο σταθμό Μετρό του Συντάγματος και όποιος θέλει, πάει τις βλέπει και ψηφίζει όποια του αρέσει. Παράλληλα, με την φήφο του συμμετέχει αν θέλει και στην κλήρωση ενός ποδηλάτου, χορηγία της ΣΤΑΣΥ. Το αποτέλεσμα δε της ψηφοφορίας για την ανάδειξη του τρίτου νικητή (ο πρώτος και ο δεύτερος έχουν ήδη επιλεχθεί από την κριτική επιτροπή) θα γίνει σήμερα στις 7 το απόγευμα και θα ακολουθήσει συναυλία.

ΑΘΗΝΑ, 21042013

ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΠΟΥ ΞΈΡΟΥΝ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ…

Ωραία τα λέμε για τις φράουλες που όπως και να έχει και παρά την εκστρατεία από τα social media και τους αγουροξυπνημένους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, έχουν την τιμητική τους αυτό τον καιρό στην αγορά αλλά μην ξεχνάμε πως τούτες τις μέρες στους πάγκους των λαϊκών βρίσκουμε και κάποια πράγματα, μοναδικά που μας τα προσφέρει η ελληνική γή.

Και αυτά δεν είναι τίποτα άλλο, από τα αμπελόφυλλα, ήτοι φρέσκα φύλλα αμπελιού τα οποία μαζεύουν οι παραγωγοί με προσοχή να μη σκιστούν και τα διατηρούν φρέκα για να φτάσουν ακέραια στην κουζίνα προκειμένου να γίνουν ωραία ντολαμαδάκια, είτε με κιμά ή ορφανά όπως τα λένε μόνο με ρύζι και άλλα ωραία καρυκεύματα που καλύπτει υπέροχα η υπόξυνη γεύση των φύλλων.

Και δεν ήταν λίγες οι νοικοκυρές που είδα σήμερα που πήραν αμπελόφυλλα, οι περισσότερες κάποιας ηλικίας βεβαίως που σημαίνει πως ήξεραν τι αγόραζαν από τους πάγκους στη λαϊκή της Αλκαμένους. Ορισμένες μάλιστα, από τις πιο παραδοσιακές ως φαίνεται δεν αρκούνταν να τα πάρουν πακέτο αλλά τα μετρούσαν σαν χαρτονομίσματα κιόλας για να είναι σίγουρες πόσα παίρνουν για να κανονίσουν το λογαρισμό τους γιατί όπως βλέπετε, πρέπει να ήταν από τα ακριβότερα είδη που ήταν σήμερα στους πάγκους.

(Στις φωτογραφίες ο παραγωγός από την Κορινθία Αλέξης Αρχοντάκος με τον συνεργάτη του Πέτρο, στην οδό Αλκαμένους σήμερα)

ΑΘΗΝΑ, 20042013

 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΜΠΟΥΚΟΤΑΖ ΣΤΙΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ;

 

 

Είχα την εντύπωση, πως μετά την διαδικτυακή εκστρατεία κατά των φραουλοπαραγωγών (εν γένει και αδιακρίτως) σήμερα που πήγα στις λαικές αγορές δεν θα έβλεπα ούτε ένα πάγκο με φράουλες. Αντιθέτως, τόσο στη λαϊκή της Καλλιδρομίου ή οποία δεν είναι καθόλου λαϊκή αγορά αλλά event του Σαββάτου στα Εξάρχεια, όσο και στη λαϊκή της Αλκαμένους η οποία είναι από τις πιο ενδιαφέρουρες της Αθήνας, οι πάγκοι και πολλοί ήταν και γεμάτοι με κατακόκινες φράουλες με τιμές που έπαιζαν ανάλογα την ποιότητα.

 

Ο  κόσμος πάλι, έδειχνε σαν να μην είχε ακούσει τίποτα για τα γεγονότα της Μανωλάδας και το μόνο που τον ενδιέφερε να βάλει στο στόμα του λίγες φράουλες να νιώσει πως ήρθε η άνοιξη. Επίσης, οι περισσότερες καρτέλες που δήλωναν την προέλευση τους δεν έκρυβαν ότι προέρχονται από την αμαρτωλή Μανωλάδα ενώ άλλες έγραφαν ότι ήταν από τη γειτονική Βάρδα ή αορίστως από την Ηλεία ή το Άργος. Την ώρα μάλιστα που πέρασα από την Αλκαμένους, οι περισσότεροι μανάβηδες είχαν ξεπουλήσει και άρχιζαν τις προσφορές που έφταναν μέχρι ενάμισυ ευρώ το κιλό χωρίς αυτές να είναι ζουληγμένες.

Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι τζάμπα έγινε τόσος θόρυβος γιατί τελικά το μποϊκοτάζ δεν έθιξε καθόλου ούτε τους καλούς ούτε και τους ανάλγητους φραουλοπαραγωγούς. Γιατί τώρα έγινε αυτό; Επειδή μάλλον είμαστε ευαίσθητοι μόνο για τα μάτια του κόσμου που περιδιαβαίνουν στην απομόνωση των social media και πιστεύουμε τα ΜΜΕ μόνο όταν στάζουν αίμα ή κάτι τέλος πάντων που μοιάζει με αίμα που αυτό μπορεί να στάζει από μια πατημένη φράουλα …

ΑΘΗΝΑ, 20042013

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΗ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

 

Τόσα χρόνια που κυκλοφορώ στην Αθήνα, θέατρο του δρόμου ομολογώ πως δεν είχα ξαναδεί και έτυχε να το γνωρίσω πριν από λίγο που πέρασα από την Σοφοκλέους.

 

 

 

 

Εκεί, ο Μπάμπης Καλαντζής, ιδιοκτήτης του γωνιακού καταστήματος «Coffee inn - Espresso Bar» (Σοφοκλέους και Στρείτ) ο οποίος ηθοποιός με γόνιμη θητεία στο θέατρο, αποφάσισε να κάνει παραστάσεις στο δρόμο, στην κυριολεξία στο πεζοδρόμιο που είναι μπροστά στο κατάστημά του και ανέβασε το έργο «Κλάματα της δεκάρας», μια διασκευή της «Όπερας της πεντάρας» του Μπ. Μπρεχτ με πολλά επίκαιρα στοιχεία. Οι ηθοποιοί που πήραν μέρος είναι: Σωτηρία Χατζή, Μαρία Χαλεπλή, Μαρία Δρακοπούλου, Αλέξης Μαρτζούκος, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και φυσικά ο ίδιος ο Μπάμπης που σκηνοθέτησε το έργο.

 

 

 

 

Σήμερα το απόγευμα ήταν η πρεμιέρα των παραστάσεων και οι θεατές που ξεπέρασαν τις δυο δεκάδες, απόλαυσαν το έργο καθισμένοι σε καρέκλες μπροστά από το μαγαζί ενώ πολλοί ήταν οι περίεργοι, ντόπιοι και αλλοδαποί  που το χάζευαν όρθιοι καθώς και οι περαστικοί που κοντοστέκονταν και ρωτούσαν να μάθουν τι συμβαίνει εκεί πέρα και φυσικά αποθανάτιζαν το γεγονός με κάθε είδους φωτογραφικό εργαλείο.Το «εισιτήριο» δε ήταν έξι ευρώ και στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν και οτιδήποτε ποτό έπαιρνε.

 

 

-        Για όσους ενδιαφέρονται να περάσουν μια ευχάριστη διαφορετική ώρα της ημέρας στο κέντρο της Αθήνας, τους πληροφορώ ότι μπορούν να παρακολουθήσουν των ωραία παράσταση κάθε μέρα (πλήν Σαββατοκύριακου) στις 4 μπροστά από το Coffee inn του Μπάμπη και σίγουρα θα το ευχαριστηθούν.

 

Και για να μη ξεχνιόμαστε... Με τον Μπάμπη στο τέλος της παράστασης.

 

ΑΘΗΝΑ, 15042013

 

ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ…

Το Πάρκο Ναυαρίνου, ήταν από παρατημένο πάρκιν μεταξύ των οδών Χαριλάου Τρικούπη, Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου και το οποίο με πολύ προσωπική δουλειά οι γείτονες Εξαρχιώτες το έκαναν ένα πραγματικό κήπο στο κέντρο της Αθήνας με πολλά δέντρα και φυσικά λαχανικά, το φύτεμα των οποίων από τα μικρά παιδιά της γειτονιάς, εξελίχθηκε σήμερα το απόγευμα σε μάθημα που το παρακολούθησαν και οι μεγάλοι.

 

Με τις οδηγίες κάποιων φίλων και γειτόνων βεβαίως, φύτεψαν καρπουζιές, κολοκυθιές, αγγουριές και άλλα λαχανικά και φυσικά υποσχέθηκαν πως θα επισκέπτονται τακτικά το πάρκο και θα τα ποτίζουν. Οι μεγάλοι πάλι γιόρτασαν με το δικό τους τρόπο τα 4χρονα του πάρκου και οι γειτόνισες που τραγούδησαν μας έκαναν την έκπληξη με ένα τραγούδι αφιερωμένο στο πάρκο που δημοσιεύω.

Μέσα στο πάρκο, μέσα στο πάρκο

Το Μάρτη μπήκα με φόρα κι εγώ

Μη με τραβάτε, μη μου κολλάτε

Από το πάρκο δεν θέλω να βγω.

Πάει, πάει, πάει το παρκιν

Τώρα ένα πάρκο έχουμε εδώ.

Α-υτο-δι-α-χει-ρι-ζό-με-νο.

Άχου το πάρο, άχου το άρκο

Μοσχοβολάει λουλούδια πολλά

Δεν θέλω μπάφο, στο Φιλομπάφο

Θέλω μαρούλια και λαχανικά

Θέλω, θέλω, θέλω τραγούδια

Τώρα ένα πάρκο έχουμε εδώ.

Α-υτο-δι-α-χει-ρι-ζό-με-νο.

Μη με τραβάτε, μη μου κολλάτε

Από το πάρκο δεν θέλω να βγω

Μέσα στο πάρκο, μέσα στο πάρκο

Θέλω να γίνω μπιζέλι κι εγώ.

Για όσους γείτονες και φίλους διαβάσουν τώρα για τις εκδηλώσεις για τα 4χρονα του πάρκου, σημειώνω πως συνεχίζονται και θα κρατήσουν μέχρι αργα όπως έμαθα. Σημειώνω επίσης πως η παρουσία πολλών και σήμερα αλλά και κάθε μέρα στο Πάρκο Ναυαρίνου...

ΑΘΗΝΑ, 14032013