ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΚΑΝΘΑΡΟΣ ΓΛΥΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΚΙ…

 

Ανάμεσα στα άλλα, εορταστικά ή μη, που κάνω αυτές τις ημέρες στο χωριό, σχίζω και ξύλα για να μπαίνουν καλύτερα στο τζάκι και αυτό είναι μια τέχνη που ξέρω καλά καθώς έχω ασχοληθεί με την υλοτομία από τα παιδικά μου χρόνια. Έτσι λοιπόν σήμερα, προσπαθώντας να σκίσω με σφήνες ένα μεγάλο κομμάτι ξύλου ξερής καστανιάς, σαν αυτό έγινε δυο κομμάτια είδα με έκπληξη πως διατάραξα την ησυχία ενός μεγάλου, ωραίου και λαμπερού κανθάρου (από το είδος φαντάζομαι που αποδομεί το ξύλο) ο οποίος αφού ροκάνισε ένα τούνελ μέσα στο ξύλο, έφτιαξε για τον εαυτό του ένα καταφύγιο ή πιθανόν και χώρο επώασης των απογόνων του. Ο κάνθαρος μόλις βρέθηκε έτσι ξαφνικά στο φως, έμεινε για λίγο ακίνητος και μετά, σιγά - σιγά και τελετουργικά βγήκε από το καταφύγιό του και απομακρύνθηκε αναζητώντας άλλο ξύλο να αρχίσει να σκάβει καινούργιο τούνελ για να χωθεί μέσα, συλλογιζόμενος ίσως πως χάρη στο σκίσιμο του ξύλου γλύτωσε από την περίπτωση να γίνει ψητός στο τζάκι…

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 27122014

ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ

 

Μέχρι που έκλεισε, ελλείψει μαθητών το 1984, το σχολείο του χωριού μου, το καμπανάκι ήταν αυτό που έδινε σήμα κάθε πρωί (και τα απογεύματα στα δικά μου μαθητικά χρόνια) πως είχαμε μάθημα. Το καμπανάκι ήταν και παραμένει κρεμασμένο σε μια γέρικη κουτσουπιά δίπλα στο δρόμο που περνάει από τα κλειστά πλέον μαγαζιά του χωριού και το χρησιμοποιούσαν για να ειδοποιούν το χωριό και για άλλα ζητήματα, όπως ο ερχομός του γιατρού, για τίποτα έκτακτες συνάξεις και καμιά φορά το χτυπούσαν και διάφοροι παράξενοι για να κάνουν πλάκα.

Πότε και πως τοποθετήθηκε εκεί, το αγνοώ αλλά σήμερα που έκανα μια βόλτα στο χωριό στο οποίο εκτός από καμιά δεκαριά σπίτια που κατοικούνται ολοχρονίς σε κανένα άλλο δεν φαίνονταν καπνός να ανεβαίνει από το τζάκι του, δεν βρήκα κανέναν από τους παλιότερους να τον ρωτήσω. Βρήκα μόνο τον ξάδερφό μου Δημήτρη, στον οποίο οφείλω και τη φωτογραφία, αλλ’ ούτε αυτός μπορούσε να μου δώσει μια πληροφορία. Είπα να το χτυπήσουμε, αλλά γνωρίζοντας πως κανένας από το έρημο χωριό δεν θα δώσει σημασία στο καμπανάκι, θεωρήσαμε το εγχείρημα μάταιο και το παρατήσαμε...

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 27122014

 

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΑΣΚΑΛΌ ΜΟΥ

 

Ο Σεραφείμ Φυντανίδης, που αύριο το μεσημέρι αποχαιρετάμε από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, υπήρξε ο μεγάλος μου δάσκαλος στη δημοσιογραφία και ο άνθρωπος που επηρέασε σε πολλά το πέρασμά μου από αυτή την τέχνη. Με φώναξε τέλη Ιουνίου του 1987 να κάνω τις θερινές αντικαταστάσεις στην Ελευθεροτυπία και άρχισα να δουλεύω εκεί από την 1^η  Ιουλίου, τον Ιούλιο του μεγάλου καύσωνα. Πέρα από αυτό το θέμα, εμένα με έκαιγε περισσότερο ο καύσωνας του πως θα ανταποκριθώ στις απαιτήσεις μιας μεγάλης εφημερίδας στα βαθιά της οποίας με έριξε αλλά αυτός ήταν πάλι που με στήριξε και μου έδωσε θάρρος να προχωρήσω σε ένα δύσκολο για εκείνα τα χρόνια χώρο.

Από τότε και δεκατέσσερα πλήρη χρόνια, ήταν ο άνθρωπος που έβλεπα καθημερινά πάντα γύρω στα μεσάνυχτα, την ώρα που μετά την «πρώτη σελίδα» τη δημιουργία της οποίας επέβλεπε πάντα, τέλειωνε το διάβασμα των περίφημων «πολιτικών παρασκηνίων» της Ελευθεροτυπίας και μου τα παρέδιδε για να τα στείλω στη φωτοσύνθεση. Τότε λέγαμε καληνύχτα ο ένας στον άλλο αλλά δεν ήταν και λίγες οι φορές που τις επαναλαμβάναμε όταν είχαμε «θέμα» τη νύχτα γιατί εγώ έμεινα στο γραφείο ως το κλείσιμο της πρώτης έκδοσης. Αυτή η καθημερινή μας επαφή ήταν για μένα ένα μεγάλο σχολείο στη δημοσιογραφία και φυσικά σε ότι αυτή την περιέβαλλε. Εκείνα τα χρόνια δεν έγραφα τίποτα στην εφημερίδα, η δουλειά του συντάκτη ύλης είχε άλλες απαιτήσεις και δεν άφηνε χρόνο για τέτοια αλλά σαν το τόλμησα, αυτός ήταν που με έκανε να βάλω μπροστά, να προχωρήσω μέχρι που καθιέρωσα την στήλη «Μικρές Πατρίδες» πάντα όμως στη σκιά της βασικής δουλειάς μου. Αυτό κράτησε μέχρι την 1^η Ιουλίου 2000, επέτειο που διάλεξα να αποχωρήσω, σε φιλικό κλίμα , από την Ελευθεροτυπία για να προχωρήσω μόνος χωρίς όμως να κόψω τους δεσμούς με την εφημερίδα με την οποία, παρά τις αντιπαλότητες και τους νεωτερισμούς που υιοθέτησε, κράτησα συνεργασία μέχρι που άρχισε η διάλυσή της πριν από λίγα χρόνια.

Ως μαθητής του και συνάδελφος, του εύχομαι καλόν παράδεισο στον ουρανό των δημοσιογράφων και φυσικά και των αναγνωστών των εφημερίδων που αγαπήσαμε και συνεχίζουμε να αγαπάμε…

 

ΑΘΗΝΑ, 26122014

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ

 

Περπάτησα χθες λιγάκι στην Αθήνα, στην οποία, κατά παράδοση την Κυριακή κοντά στα Χριστούγεννα είναι όλα τα μαγαζιά ανοιχτά και γενικά ο κόσμος πλημμυρίζει το εμπορικό – ο θεός να το κάνει εμπορικό κέντρο αφού τα πιο ζωντανά μαγαζιά στην ιστορική Αιόλου είναι οι καφετέριες , τα σουβλατζίδικα, τα γιαουρτάδικα και ένα που πουλάει φαλάφας- και δεν μπορώ να πως ότι ενθουσιάστηκα από αυτά που είδα και μοιραία συνέκρινα με τριάντα χρόνια εμπειρία που έχω στην Αθήνα τα Χριστούγεννα. Το μόνο ομολογώ που με έκανε να σταθώ λιγάκι κάπου στο μέσο της Ερμού και να το απολαύσω, ήταν η μικρή μουσική παράσταση που έκανε μια νεαρή γυναίκα με ένα ανδρείκελο που έμοιαζε στον Μάρκο Βαμβακάρη και το κινούσε στη μουσική του μεγάλου ρεμπέτη. Τούτη η απρόοπτη σκηνή έμοιαζε με όαση στην έρημο της πάμφτωχης πια εορταστικής Αθήνας και του κόσμου που κυκλοφορούσε με τα χέρια στις άδειες τσέπες και το βλέμμα ταπεινωμένο όσο ποτέ άλλοτε στην πόλη που όπως φαίνεται όλοι οι ορίζοντες γύρω της πλημμυρίζουν από γκρίζα σύννεφα…

 

ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΙΤΤΑ

 

Με τον Γιώργο Πίττα έχουμε ταξιδέψει μαζί σε πολλά μέρη της Ελλάδας, τόσο της νησιωτικής όσο και της ορεινής αναζητώντας ο καθένας την πρώτη ύλη για όσα γράφουμε και επόμενο είναι να βλέπουμε που επικεντρώνει ο καθένας μας την προσοχή του και να ανταλλάσουμε απόψεις και σχόλια πάνω σε διάφορα θέματα. Έτσι έγινε περισσότερο με τα «Πανηγύρια του Αιγαίου» και κάπως και με τα «Καφενεία της Ελλάδας».

Εκεί λοιπόν που τρέχαμε, με τετράδια σημειώσεων, μαγνητόφωνα, φωτογραφικές μηχανές και άλλα σύνεργα, ο εξαιρετικά οργανωτικός Γιώργος έδειχνε πως πέρα από αυτά που μας απασχολούσαν αναζητούσε και κάτι άλλο, κάτι το οποίο υποψιαζόμουν αλλά δεν περίμενα ότι μέσα σε τόσο φόρτο εργασίας να κρατάει σημειώσεις και γι’ αυτό, ούτε πάλι περίμενα πως μέσα σε ένα χρόνο από την έκδοση των «Καφενείων» θα το είχε ετοιμάσει.

 

Και να, που προχθές, στις 18 Δεκεμβρίου, στο NJV Athens Plaza, καλωσορίσαμε και κατευοδώσαμε το καινούργιο, εξαιρετικό από όλες τις απόψεις βιβλίο του «Θησαυροί της Ελληνικής Γαστρονομίας». Την εκδήλωση χαιρέτησαν η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, εκπρόσωποι από τον χώρο των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και του κρασιού στην Ελλάδα ενώ για το βιβλίο μίλησαν, η Μερόπη Παπαδοπούλου, από τον  «Οινολόγο» της Καθημερινής, ο Στέλιος Κούλογλου, η Μπήλιω Τσουκαλά και βεβαίως ο Γιώργος Πίττας ο οποίος δεν μας αποκάλυψε τι άλλη έκπληξη μας ετοιμάζει. Την παρουσίαση ακολούθησε μπουφές με ιδιαίτερες νοστιμιές από διάφορα μέρη της Ελλάδας και μουσική από το συγκρότημα «Παλαϊνά Σεφέρια».

ΥΓ. Τη σύντομη αυτή παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιώργου Πίττα «Θησαυροί της Ελληνικής Γαστρονομίας» σύντομα θα ακολουθήσει άλλη μεγαλύτερη και με περισσότερες λεπτομέρειες …

ΑΘΗΝΑ, 22122014

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Από αριστερά, Σπύρος Μπαλτής, εγώ, Ηλίας Μπαλτής, Λάμπρος Γριβέλλας, Κώστας Γραμμένος και Χρήστος Κοντός.

 

Τα καταφέραμε, και κυριολεκτώ, μετά από τόσες αναποδιές και δυσκολίες που συνέβαιναν μέχρι την τελευταία στιγμή, να παρουσιάσουμε προχθές το βράδυ στο «Παυσίλυπο» της Καρδίτσας το βιβλίο «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» και η εκδήλωση, χάρη στην κινητοποίηση και τη βοήθεια των φίλων, Κώστα Πλατσιούρη, Αντώνη Παπαδάκου και Παντελή Μανώλη καθώς και άλλων από το ΕΟΣ Καρδίτσας σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

Από την παρουσίαση του βιβλίου "Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων" στο Παυσίλυπο της Καρδίτσας.

 

Φτάσαμε εκεί καθυστερημένα λόγω αιφνιδίων προβλημάτων στο αυτοκίνητο που μεταφέραμε τα βιβλία αλλά ο κόσμος που μας περίμενε έδειξε υπομονή κι έτσι αμέσως άρχισε η παρουσίαση και μίλησαν οι εκπαιδευτικοί Λάμπρος Γριβέλας και Κώστας Γραμμένος, ο δικηγόρος με καταγωγή από τη Νεράιδα Ηλίας Μπαλτής και από μέρους του ΕΟΣ Καρδίτσας ο Παντελής Μανώλης. Χαιρετισμούς απεύθυναν ο Δήμαρχος Καρδίτσας Φώτης Αλεξάκος και ο πρώην πρόεδρος του Τ.Δ. Νεράιδας όταν ήταν στο Δήμο Ιτάμου, Κώστας Πλατσιούρης ενώ τη συζήτηση συντόνιζε ο συνάδελφος, εκδότης της τρικαλινής εφημερίδας «Ενεργός Πολίτης» Χρήστος Κοντός.

Από την παρουσίαση του βιβλίου "Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων" στο Παυσίλυπο της Καρδίτσας.
 Ο Ηλίας Καραμέτος ανοίγει την εκδήλωση με ένα αγραφιώτικο σκοπό.

 

Από την παρουσίαση του βιβλίου "Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων" στο Παυσίλυπο της Καρδίτσας.
Με τον Σταύρο Φαλαγκάρα από το Μυρόφυλλο Τρικάλων,

Με τον Φίλιππα και τον Κώστα Πλατσιούρη, οι οποίοι υπήρξαν και οι κυριότεροι
υποστηρικτές μου στη Νεράιδα για τη δημιουργία του βιβλίου

Με τον Χρήστο Κοντό, φίλο από τα παλιά και συνάδελφο,
εκδότη της εφημερίδας "Ενεργός Πολίτης" των Τρικάλων.

 

Την εκδήλωση άνοιξε και έκλεισε με αγραφιώτικους σκοπούς ο Ηλίας Καραμέτος και προβλήθηκε και βίντεο της Σοφίας Παπαχρήστου με τους πρωταγωνιστές να μιλάνε στην ώρα των συνεντέυξεων. Οι περισσότεροι απ’ όσους ήρθαν στην παρουσίαση του βιβλίου φυσικά και ήταν από τη Νεράιδα – ορισμένοι μάλιστα ήρθαν επί τούτου από το χωριό, όπως ο Σπύρος Μπαλτής ενώ πολλοί ήταν οι φίλοι από άλλα χωριά των Αγράφων και την Καρδίτσα που ήρθαν στο Παυσίλυπο να γνωρίσουν το βιβλίο και να ακούσουν τους ομιλητές να μιλάνε γι’ αυτό. 

Θα ήθελα να γράψω πολλά πράγματα για την πρώτη αυτή παρουσίαση του βιβλίου «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» στην Καρδίτσα αλλά θα τα αφήσω για όταν έχω περισσότερο χρόνο τις επόμενες ημέρες. Τούτη τη στιγμή περιορίζομαι σε ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους που ήρθαν στο Παυσίλυπο και σε όσους με τον τρόπο τους βοήθησαν να γίνουν ένα σώμα βιβλίο οι καταθέσεις ζωής μιας μεγάλης σειράς Νεραϊδιωτών και υπόσχομαι πως θα συνεχίσουμε να προσθέσουμε περισσότερες σελίδες στο βιβλίο της Νεράιδας και γενικότερα για όλη την περιοχή των Αγράφων.

Αθήνα, 17122014

   

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ»

Το βιβλίο «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες διατίθεται στην Αθήνα προς το παρόν από το βιβλιοπωλείο «Ναυτίλος»,  Χαριλάου Τρικούπη 28, (Τηλ. 2103616204) και «Πολιτεία» Ασκληπιού 1-3, (Τηλ. 210-3600235, 210-3616373) και στην Καρδίτσα στο βιβλιοπωλείο της Δήμητρας Λάππα, Ηρώων Πολυτεχνείου 39,  (Τηλ. 2441076492).

Για όσους βρίσκονται μακριά από τα προαναφερόμενα βιβλιοπωλεία μπορούν να απευθυνθούν στο 6973187627 ή provolias@gmail.com για τον τρόπο που θα το προμηθευτούν.

Η παρούσα έκδοση του βιβλίου έχει γίνει με ψηφιακή μέθοδο εκτύπωσης, είναι ασπρόμαυρο και έχει 510 σελίδες με πλήθος φωτογραφιών αρχείου αλλά και σύγχρονες. Η αρχική του τιμή είναι 18 ευρώ και όσοι επιθυμούν να το προμηθευτούν με αντικαταβολή το κόστος του φθάνει μαζί με τα ταχυδρομικά στα 20 ευρώ ενώ γι’ αυτούς που θέλουν να το έχουν στα χέρια τους με το ταχυδρομείο ως δέμα, 18 ευρώ με κατάθεση στο λογαριασμό 160/76276530 (Εθνική Τράπεζα).  

Μικρές Πατρίδες – Εκδόσεις Παρουσία  

O ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ

Με το ένα και το άλλο -της οικογένειας, της δουλειάς και της καθημερινότητας- ζητήματα κοντέψαμε να ξεχάσουμε τ’ Άγραφα και ότι φτιάχνω γι’ αυτό τον μοναδικό τόπο, δηλαδή ένα βιβλίο που αν δεν πλακώσει το γνωστό «μάτι» θα το έχουμε στα χέρια μας σε λίγες ημέρες. Ως τότε, ας κάνουμε ένα πέρασμα στον μαγικό κόσμο των Αγράφων από ένα καινούργιο δρόμο που μου αρέσει (ως συνοδηγός πάντα) να κινούμαι τελευταία και ας απολαύσουμε ένα άγνωστο σε πολλούς χειμωνιάτικο τοπίο, από τη λίμνη Σμοκόβου και ότι έχει απομείνει από το φως της ημέρας να ζωγραφίζει τ’ Άγραφα και την κορυφή της Βουλγάρας όπου τόσα και τόσα συνέβησαν τα σκληρά χρόνια του Εμφυλίου…

 

Η καλησπέρα μου με χρώματα από τα νερά της λίμνης Σμοκόβου και τις γραμμές των φωτισμένες κορυφές των Αγράφων για να αλλάξουμε και λίγο διάθεση και να δούμε πως και αλλού νυχτώνει και μάλιστα νυχτώνει όμορφα. Το γιατί, σύντομα θα σας το αποκαλύψω…

ΑΘΗΝΑ, 04122014