ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΧΑΜΕΝΑ

 

O φωτογράφος Brooke Kapalka από την Μοντάνα που δουλεύει πολλά θέματα στο Yellowstone Park, κατά την προχθεσινή του επίσκεψη βρέθηκε πάλι μπροστά στην αλληλεπίδραση δυο αρπακτικών ειδών σχετικά με νομή της λείας - ένα κουφάρι από ελάφι από το οποίο τράφηκαν για αρκετές ημέρες αρκούδες, λύκοι, κογιότ, κοράκια και άλλα πτωματοφάγα. Την προηγούμενη φορά γράφει πως είδε τα κογιότ αφού μάλωναν για πολλές ώρες με τις αρκούδες να καταφέρνουν να κρατήσουν μακριά από το κουφάρι κι έναν φαλακρό αετό. Αυτό φαίνεται φάνηκε βαρύ για την βασιλιά των αιθέρων και επέστρεψε αποφασισμένος να διεκδικήσει το μερίδιό του και με τον τρόπο του υποχρέωσε τον αντίπαλο σε υποχώρηση.

Εκείνα όμως που δεν τρόμαξαν με τίποτα και περίμεναν να τελειώσουν τους καυγάδες οι μεγάλοι, ήταν τα κοράκια που περίμεναν στην άκρη και μόλις τους δίνονταν η ευκαιρία άρπαζαν ένα κομμάτι. Τα κοράκια που ακολουθούν όλα τα μεγάλα σαρκοβόρα και μη πλάσματα και βγαίνουν πάντα κερδισμένα, ιδιαίτερα με τον θάνατο των αδυνάτων κυρίως ή των απρόσεχτων. Τα ίδια δεν σπαταλούν δυνάμεις σε κυνήγια και τέτοια πράγματα αλλά παρέχουν κάποιες υπηρεσίες στους μεγάλους θηρευτές, αποκαλύπτοντας με κραυγές και πετάγματα την κίνηση των θηραμάτων κι έτσι συμμετέχουν κι αυτά στο τραπέζι του δάσους!

ΥΓ.  Οι φωτογραφίες είναι εκπληκτικές, δείτε περισσότερη δουλειά του στο  k3photographymontana.com

ΑΘΗΝΑ, 30052024

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΓΚΡΙΖΑ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΠΟΖΑΡΕΙ

Δεν έχουν όλοι την τύχη, όπως ο φωτογράφος Zach Cicero από το Jackson (Wyoming) να συναντήσουν μια μεγάλη γκρίζα κουκουβάγια, αλλά κυρίως κάποια που να είναι διατεθειμένη να ποζάρει. Να που σε αυτόν συνέβη χθες στο Grand Teton και την επιτυχία του μοίρασε στη σελίδα «Yellowstone Through The Lens» στην οποία μπορείτε να βλέπετε σπουδαία πράγματα από αυτόν τον μακρινό τόπο. Τον ευχαριστούμε που μας δίνει τη δυνατότητα να βλέπουμε κι εμείς τι υπάρχει εκεί πέρα…

Εγώ έχω να δω τέτοια κουκουβάγια από πολλά χρόνια, από τότε που ζούσα σε ένα χωριό στα βουνά της Κεντρικής Ελλάδας. Στο χωράφι μας υπήρχε μια μεγάλη γέρικη καστανιά που είχαν την φωλιά τους και πιο πολύ τις άκουγα παρά τις έβλεπα. Ξεράθηκε η καστανιά, την έκοψε ο πατέρας πριν από χρόνια, έφυγαν και οι κουκουβάγιες από το χωράφι. Φαντάζομαι πως στο δάσος θα υπάρχουν αλλά αμφιβάλλω για την επιβίωσή τους καθώς έχουν σχεδόν εξαφανιστεί τα τρωκτικά και ότι άλλο τρώνε.

ΑΘΗΝΑ, 27052024

ΑΕΤΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ ΑΕΤΌΠΟΥΛΑ ΣΤΟ ΟΥΑΙΟΜΙΝΓΚ

 

Έτσι το γράφει ο David A. Robatcek  που ανέβασε την εξαιρετική φωτογραφία στην ομάδα «Wyoming through The Lens» και σωστά διαβάζει τις κινήσεις τους καθώς στα μεγάλα πάρκα αυτής της ιδιαίτερης πολιτείας των ΗΠΑ ζουν και αναπαράγονται, όπως έκαναν πάντα οι αετοί καθώς και πολλά άλλα πλάσματα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Είναι θέμα μεγέθους αλλά και αντίληψης περί αυτών των πάρκων - κιβωτών της φύσης που δίνουν, σαφώς και ελεγχόμενα από τον άνθρωπο, την δυνατότητα να θαυμάζει το μεγαλείο των δημιουργημάτων της. Σε αντίθεση με την Αμερική, στην πατρίδα μας δεν έχουμε τέτοιες δυνατότητες λόγω περιορισμένου χώρου και εκτός αυτού ότι χαρακτηρίζουμε ως πάρκο ή προστατευόμενη περιοχή το κάνουμε για να βγούμε απλά από την ευθύνη και τις περισσότερες φορές τα αφήνουμε στο έλεος και την διάθεση κάθε τυχαίου.

Έτσι λοιπόν αποκλείεται να δούμε πουθενά στην Ελλάδα τέτοιες εικόνες, όπως αυτή στον ουρανό του Γουαιόμινγκ, όχι μόνο για αετούς που έχουν λιγοστέψει καθώς έχουν περιοριστεί απελπιστικά οι βιότοποί τους και διαρκώς πιέζονται από ένα σωρό ανθρωπογενείς και ειδικά «πράσινες» δραστηριότητες, αλλά ούτε και για σπουργίτια στις αυλές καθώς κι αυτά είναι θύματα πολλών άλλων καταστάσεων. Τέτοιες φωτογραφίες είναι πολύτιμες και στηρίζουν τις απόψεις όσων θέλουν να συνεχίσει, ότι έχει απομείνει  από τον αληθινό κόσμο, να πορεύεται όπως η φύση έχει προορίσει και να λιγοστέψουν οι οποιεσδήποτε παρεμβάσεις, ιδιαίτερα οι λεγόμενες «πράσινες» σε βουνά και νησιά.    

ΑΘΗΝΑ, 19052024

14 XHNAKIA ΚΑΝΟΥΝ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ

 

Άπειρες εικόνες μέσα από τις οθόνες περνούν κάθε μέρα μπροστά από τα μάτια μου, τόσο πια που αρχίζω να τα κλείνω από υπερκορεσμό. Βεβαίως και εκτιμώ την προσπάθεια κάθε ατόμου να μοιραστεί με το ψηφιακό κοινό αυτά που βλέπει ή μέσω αυτών να αποκαλύψει την διάθεσή του αλλά είναι τόσες πολλές πια που χάνονται σε έναν ωκεανό από εικόνες με κοινό, δυστυχώς, χαρακτηριστικό οι περισσότερες την κοινοτυπία και την ρηχή πρόσληψη.  

Δεν μπορώ όμως να μην σταθώ σε κάποιες που το θέμα τους τις κάνει να ξεχωρίζουν και ο τρόπος που βλέπει το μάτι πίσω από το φακό τους προκαλεί πολλά όμορφα συναισθήματα. Όπως η φωτογραφία της Danielle Laumann που πιάνει μια πολύ τρυφερή στιγμή από τη ζωή μας οικογένεια καναδέζικης αγριόχηνας σε κάποια λίμνη στην περιοχή που ζει. Μια στιγμή που αποτυπώνει την προσοχή που δίνουν οι γονείς στα 14 βλαστάρια τους και αυτά, υπάκουα να βαδίζουν ανάμεσά τους σε μια βόλτα εμπειρίας που είχαν με το νερό. Τα μικρά παπάκια δεν ξέρουν ακόμα ότι αν βγουν από την γραμμή που περπατούν θα χαθούν αλλά αυτό το μαθαίνουν εμμέσως από τους γονείς που ένας μπροστά ανοίγει το δρόμο και ο άλλος πίσω ελέγχει μη και κάποιο ξεστρατίσει. Αυτή η βόλτα, είτε μέσα στο νερό, είτε έξω από αυτό για τα χηνάκια είναι ένα μάθημα ζωής που θα τα βοηθήσει να μεγαλώσουν, να ενηλικιωθούν και όταν έρθει η ώρα τους να το διδάξουν κι αυτά στους δικούς τους απογόνους.

Την είδα και ο νους μου πήγε μακριά, στο Wyoming αλλά αναζητώντας ανάλογες εικόνες στην καθημερινότητά μας, είδα πως είναι πολύ λίγες, πραγματικά και μεταφορικά. Όσο για το μάθημα της επιβίωσης, όπως αυτό γίνεται από τις αγριόχηνες στα χηνάκια τους, τα περισσότερα παιδιά των ανθρώπων το μαθαίνουν δυστυχώς από καρικατούρες…

ΑΘΗΝΑ, 18052024

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ

 

H ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΑΧΩΡΗΤΟΥ

Πέφτουν ολοένα σήμερα νομίσματα πάνω στην πολιτεία

ανάμεσα σε κάθε κόμπο σα μια σταλαματιά στο χώμα

ανοίγει μια καινούργια χώρα: ήρθε η στιγμή, σηκώστε με.

Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ, Α’ του Γιώργου Σεφέρη.

Άλλοι στρώνουν σήμερα ένα δρόμο με άγνωστο προορισμό για την Ελλάδα και οι τζακαράντες στην Αθήνα, «χιονίζουν» τούτες τις μέρες μικρά μωβ λουλούδια τις πλατείες και τα πεζοδρόμια. (Από το 2012...).

ΑΘΗΝΑ, 17052024