ΟΙ ΚΟΡΥΔΑΛΟΙ ΤΗΣ ΑΜΟΡΓΟΥ

Ήταν το πρώτο λάλημα που υποδέχονταν το πρωί τον ξωμάχο στο χωράφι που θα πότιζε με τον ιδρώτα του όλη την ημέρα για μια χούφτα σόδεμα του κορυδαλλού ή κατσουλιέρη, ενός πουλιού που πήρε το όνομά του από το τριγωνικό λοφίο που κουβαλά πάνω στο κεφάλι του, το κινεί αναλόγως τη διάθεσή του και ιδιαίτερα στην περίοδο των ερώτων του.

Το πουλί αυτό που ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των κορυδαλιδών μοιάζει με τους σπουργίτες αλλά έχει πιο εκλεπτυσμένο κόψιμο και είναι ιδιαίτερα ευκίνητο σε σχέση με αυτούς τους αλητήριους των πόλεων που ορμάνε στην τροφή σαν μπουλούκι. Ο κορυδαλλός είναι ένας ευγενής των αγρών, πετάει συνήθως μόνος ή ζευγαρωμένος και κάνει παιχνίδια στον αέρα σαν δει άνθρωπο και μοιάζει να τον συνοδεύει στο δρόμο και στη δουλειά πετώντας συχνά μέσα στο χωράφι και πάνω στους τοίχους της περίφραξης.

Όσον αφορά την τροφή του, έχει εξαιρετικούς τρόπους στην αναζήτησή της και σαν τσιμπάει ένα σπόρο η κίνησή του είναι ένα σχόλιο πάνω στην ευγένεια που υπαγορεύει η σημασία της τροφής. Το είδος αυτό ζει όλο το χρόνο στην Ελλάδα , φτιάχνει τη φωλιά του σε εσοχές του εδάφους και παλαιότερα συχνά το έπιαναν και το έβαζαν σε κλουβιά επειδή κελαϊδάει όμορφα ή να συμπληρώσει το φαγητό καθώς το κρέας του θεωρούνταν νοστιμότατο.

Λέμε παλαιά γιατί σήμερα ο κορυδαλλός είναι σχεδόν άγνωστος σε πολλούς γιατί το είδος του κοντεύει να εξαφανιστεί όχι από το κυνήγι όπως πιστεύουν αφελώς κάποιοι, αλλά από τα φυτοφάρμακα που ρίχνουν στα χωράφια και την εγκατάλειψη των αγρών κι ακόμα από την μεγάλη εξάπλωση των κάθε λογής αρπακτικών που καταστρέφουν τις φωλιές τους. Έτσι απαντάται ακόμα μόνο σε σημεία που οι καλλιέργειες ακολουθούν ακόμη ένα συμβατικό τρόπο ή σε ορισμένα νησιά που δεν κινδυνεύει ιδιαίτερα από τα αρπακτικά.

Δεν θα μου ήταν έκπληξη λοιπόν να έβλεπα κορυδαλλούς στον Ασφοντυλίτη της Αμοργού τις προηγούμενες μέρες. Σαν φανήκαμε εκεί με τον Νικόλα Βαζαίο νάσου και άρχισαν να καταφθάνουν με ωραίες κινήσεις οι κορυδαλλοί και ερευνούσαν ιδιαίτερα το χώρο γύρω από το αυτοκίνητο που ξεφορτώσαμε τις τροφές των ζώων γιατί ήξεραν πως εκεί κάτι θα περίσσευε και γι΄αυτούς. Είναι όντως σπάνιο πράγμα και στον Ασφοντυλίτη οι σπόροι γιατί κι εκεί έχουν σταματήσει οι καλλιέργειες και οι κορυδαλλοί γνωρίζουν το κριθάρι για παράδειγμα μόνο όταν αυτό φτάνει πλέον κι εκεί μόνο μέσα σε τσουβάλια του εμπορίου.