ΤΟ «ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ»…

Ορισμένοι φίλοι αναρωτήθηκαν και με το δίκιο τους, τι σημαίνει η έκφραση «ραντεβού στα γουναράδικα» . Έτσι λοιπόν υποχρεώνομαι να πω δυο λόγια για το τι σημαίνει αυτό το πράγμα και ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν σας φέρει λίγη ανατριχίλα…

Ας ξεκινήσουμε από τη γλώσσα των αγρίων γουνοφόρων ζώων, των κουναβιών και κυρίως των αλεπούδων που κάποτε τις κυνηγούσαν απηνώς για το δέρμα τους και ήταν μάλιστα επικηρυγμένες. Κάθε φορά λένε που έβγαιναν οι αλεπούδες για τροφή, είτε στα χωράφια, είτε στα κοτέτσια ποτέ δεν ήταν βέβαιες πως θα επιστρέψουν στη φωλιά τους και έλεγαν μεταξύ τους σαν αστείο τον χαιρετισμό «καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Όπερ σήμαινε ότι αν έπεφταν σε κάποια παγίδα ή τις σκότωναν οι κυνηγοί, θα συναντιόνταν πάλι στον πάγκο του γουναρά όπου το τομάρι τους θα γίνονταν ρούχο, αντικείμενο ή κάποιο αξεσουάρ να στολίσει το κορμί ή το σπίτι.

Αυτή ήταν μια από τις πολλές λαϊκές εκφράσεις που χρησιμοποιούσε ο Άρης Βελουχιώτης σαν ήθελε να σχολιάσει το μέλλον το δικό αλλά και των πιστών συντρόφων του. Θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα σωρό πράγματα για τις προσεγγίσεις που έκανε ο Άρης για την εξέλιξη του αγώνα και την ιδιαίτερη ικανότητα να αναλύει τις εξελίξεις που καθορίζονταν από την ηγεσία του Κόμματος. Με βάση λοιπόν αυτά τα στοιχεία ο Άρης θεωρώ πως από πολύ νωρίς ήξερε πως το τομάρι του θα έφτανε κάποια στιγμή στα «γουναράδικα» για να το κάνουν κομμάτια οι εχθροί του και οι «φίλοι» του. Η διαίσθησή του αυτή τελικά επιβεβαιώθηκε με πολύ τραγικό τρόπο στο Φάγγο.

Όποιος δε ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για τον Άρη αλλά και την Εθνική Αντίσταση, μπορεί να ανατρέξει στην επίσημη βιβλιογραφία που μπορεί να την αναζητήσει σε όλους τους καταλόγους των βιβλιοπωλείων και έτσι ενδεχομένως βελτιώσει τις ισχνές αλλά και συχνά υποβολιμαίες γνώσεις που του παρέχει το Wikipedia…

(Παραθέτω το εξώφυλλο του πρώτου βιβλίου που γράφτηκε από τον Πάνο Λάγδα και τις μαρτυρίες των συντρόφων του πριν περάσουν τα χρόνια και αρχίσουν να παραποιούνται τα πράγματα).