ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ ΣΤΟ ΣΩΡΟ ΤΩΝ ΞΥΛΩΝ,,,

Μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά πως η πόλη σήμερα ήταν πολύ χειρότερη από χθες και το δάχτυλο δεν είχε ούτε τη στοιχειώδη δύναμη να ολοκληρώσει το πάτημα του κλικ…

Έτσι και παρά το κλίμα που στρώνεται ενόψει το αποψινού αγώνα της εθνικής μας ομάδας με την Αργεντινή στου MUNDIAL της Νότιας Αφρικής που υποτίθεται θα έβγαζε μια εικόνα στην Αθήνα, έμεινα χωρίς θέμα. Έτσι η καταφυγή στο αρχείο κρίθηκε απαραίτητη και η αναζήτηση έβγαλε ένα λαβράκι όπως θα λέγαμε και στη γλώσσα των καλών ψαράδων. Μια μόλις χθεσινή φωτογραφία δίπλα από το ξυλουργείο που βρίσκεται στη στροφή του χωριού Τυμφρηστός (Πέρα Κάψη το έλεγαν παλαιότερα και ήταν μαχαλάς του χωριού μου που λέγεται Μεγάλη Κάψη και είναι το κεντρικό χωριό, μαζί με τη Μεσαία Κάψη ή Άγιο Κωνσταντίνο στα τρία Κάψια) και δείχνει ένα σκιάχτρο να ανεμίζει πάνω από ένα περιποιημένο σωρό ξύλων και να αποτρέπει με τη σκιά του τους επίδοξους κλέφτες που τυχών τα έχουν βάλει στο μάτι και περιμένουν να βρουν μια ευκαιρία να τα αρπάξουν.

Σε πρώτη ανάγνωση τούτο μπορεί να αποτελεί παραδοξότητα καθώς όλοι γνωρίζουμε πως τα σκιάχτρα μπαίνουν στα μποστάνια και τους κήπους να αποδιώχνουν τα πουλιά και όχι σε ξύλα ή μάντρες με υλικά οικοδομών για παράδειγμα. Στα τελευταία δε το ρόλο αυτό παίζουν συστήματα συναγερμού και κάμερες που έβγαλαν στην ανεργία όλα τα σκιάχτρα.

Βλέποντάς όμως προσεκτικά μπορούμε να διαπιστώσουμε πως εκτός του ότι είναι εξαιρετικό έργο του Κ. Υφαντή ο οποίος φημίζεται και για την τέχνη του στην ξυλουργική το σκιάχτρο στα ξύλα μπορεί να μας οδηγήσει σε διάφορες σκέψεις πάνω στη ζωή μας.

Όπως για παράδειγμα την ανάγκη που δημιουργούμε για να βάζουμε παντού κάθε λογής «σκιάχτρα» που τις περισσότερες φορές ο ρόλος τους δεν ξεπερνά παρά την κάλυψη των ταπεινών ανασφαλειών μας. Το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό αλλά εμείς τα επιμένουμε και το γεγονός μας εμποδίζει να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει και έτσι φτάνουμε στο σημείο να μη μπορεί να βγάλει άκρη μαζί μας ούτε ο καλύτερος ψυχαναλυτής.

Από την άλλη πλευρά, για την ίδια ανάγκη πάλι, ασυναίσθητα και με πολλή επιπολαιότητα στήνουμε άλλα σκιάχτρα που χωρίς να το καταλάβουμε αποδιώχνουν και απομακρύνουν από τη ζωή μας εκείνο ακριβώς που επιθυμούμε. Έτσι αυτό που μένει τελικά ικανοποιημένο από όλη την ιστορία είναι το σκιάχτρο γιατί απλά έχει ακόμα ρόλο ύπαρξης πριν όπως προαναφέραμε το παραμερίσουν από τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα ανίχνευσης και ασφάλειας που θα βάλουμε στη ζωή μας όπως πιστεύουμε για το καλό μας…