Φαντάζομαι πως λίγοι έχουν δει αυτή την εικόνα στον ουρανό της πόλης γιατί ποιος αλήθεια περπατάει πια κάτω στη Βάθης, στην ανοιχτή αγορά της πρέζας και της πορνείας;
Εκεί λοιπόν, στην ταράτσα μιας αποθήκης υδραυλικών είναι απλωμένες όλες αυτές οι λεκάνες αποχωρητηρίων και εμένα μου μοιάζουν σαν να είναι ένα αλλόκοτο στεφάνι στο άσχημο κεφάλι αυτής της πόλης. Μιας πόλης που της ταιριάζει απόλυτα εκείνο το παρομοιώδες που λένε περί «μεταξωτών βρακιών» γιατί αν οι «κώλοι» που τα φορούσαν είχαν τη στοιχειώδη «επιδεξειότητα» θα τα κρατούσαν ακόμα πάνω τους και δεν θα κατέφευγαν στα τρύπια και τα μπαλωμένα, τα δανεικά και τέλος στην ολοσχερή γύμνια.
Εν ολίγοις, μιας πόλης που μέσα στα άλλα της έμειναν απούλητες και οι πορσελάνινες λεκάνες γιατί φαίνεται ότι ο κόσμος της γυρίζει πίσω στην απλότητα που είχαν οι τούρκικοι καμπινέδες που εκτός του ότι δεν κόστιζαν ένα κάρο λεφτά υποχρέωναν και τα ποδάρια που κρατάνε τον «κώλο» μας όριο και σε λίγη γυμναστική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου