Ο ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΛΙΣΣΟΦΑΓΟΣ

Ένας αφράτος, καλοζωϊσμένος τζίτζικας σταμάτησε χθες το τραγούδι της τεμπελιάς που έψελνε στα πλατάνια στο στόμα του μελισσοφάγου

Αναπτύσσαμε αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι πριν από λίγες ώρες σε ένα διάλογο με αφορμή το φετινό βροχερό Ιούλιο και τα απρόοπτα φαινόμενα που μπορεί να συμβούν στη φύση και τις συνέπειες που ενδέχεται να έχει από αυτά ο άνθρωπος, διάφορες σκέψεις και κάπου εκεί ανάμεσά τους φάνηκε στην οθόνη η ανάρτηση του φίλου μας Θανάση Σκούρα από τα Λουτρά Υπάτης που μας μοίραζε κάποιες ωραίες φωτογραφίες από τα πουλιά που ζουν στο Σπερχειό…

Ο καλός μας Θανάσης είχε πάει χθες το απόγευμα στις όχθες του ιστορικού ποταμού της Δυτικής Φθιώτιδας και φωτογράφισε ανάμεσα στα πολλά είδη πουλιών που ζουν εκεί και ορισμένους μελισσοφάγους. Τούτο το είδος συνήθως περνούσε από την περιοχή μας στις αρχές του καλοκαιριού και αφού έπαιρνε δυνάμεις προχωρούσε κατόπιν προς τα βόρεια αλλά φέτος όπως δείχνουν τα πράγματα προτίμησε να μείνει στον Σπερχειό εξαιτίας μάλλον της δροσιάς που έχει το σπουδαίο οικοσύστημα γύρω από τον ποταμό και την πλούσια τροφή.

Η επιλογή των μελισσοφάγων να μείνουν φέτος στον Σπερχείο αποδείχθηκε πως ήταν ιδιαίτερα έξυπνη και ωφέλιμη για το είδος...


Γι’ αυτό βεβαίως και ευθύνεται ο βροχερός καιρός που στην περίπτωση σαφώς και δεν είναι με το μέρος των αγροτών της περιοχής που καλλιεργούν τριφύλλι γιατί το σαπίζει πριν προλάβουν και το κάνουν «μπάλες» για τα γελάδια και τα πρόβατα, αλλά υποστηρίζει πολύ εκείνους που έχουν σπείρει λαχανικά, καλαμπόκι και βαμβάκι γιατί δεν χρειάζεται να κάνουν πολλά ποτίσματα κι έτσι εξοικονομούν ενέργεια και κατά κάποιο τρόπο ανακουφίζεται και ο υδροφόρος ορίζοντας από την εντατική άντληση των υπογείων υδάτων που τα τελευταία χρόνια έχει παραγίνει.

Εκτός αυτού δείχνει πως ο γενικά βροχερός καιρός του πρώτου εξαμήνου του έτους που διανύουμε έχει ξεπλύνει τις όχθες του ποταμού από χημικά φυτοφάρμακα και λιπάσματα κι έτσι μπόρεσε να ζήσει φέτος ο μικρόκοσμος των εντόμων και των σκουληκιών που αποτελούν και την κύρια τροφή των πτηνών σε ένα κόσμο που παραδοσιακά τους ανήκει αλλά σφόδρα προσεβλήθη τα τελευταία χρόνια από την απληστία των ανθρώπων για μεγαλύτερη παραγωγή και περισσότερα κέρδη.

Έτσι οι μελισσοφάγοι βρήκαν το ιδανικό μέρος για το οποίο άλλοτε πετούσαν ως την κεντρική Ευρώπη και μάλιστα φώλιασαν και έβγαλαν καινούργια πουλάκια τα οποία όπως διαπίστωσε ο Θανάσης ήδη βρίσκονται στο στάδιο της εκπαίδευσης και πολύ σύντομα θα είναι ικανά να πετάξουν πάλι με τους γονείς τους πίσω στην Αφρική να ξεχειμωνιάσουν και αφού θα έχουν καλές αναμνήσεις από τον Σπερχειό μπορεί να έρθουν πάλι του χρόνου να φωλιάσουν στις όχθες του.

Φυσικά και μπορείτε να δείτε στο προφίλ του Θανάση πολλές άλλες ωραίες φωτογραφίες από τη χθεσινή του εξόρμηση αλλά εμένα μου άρεσε αυτή με τον μελισσοφάγο να ετοιμάζεται να καταπιεί ένα μεγάλο τζιτζίκι χωρίς βέβαια να λογαριάσω αν διαμαρτυρηθούν ορισμένοι ευαίσθητοι φίλοι για την ωμότητα της στιγμής και το δικαίωμα των τζιτζικιών να μην γίνονται τροφή των πουλιών!

Αχ, η λιβελούλα (μεγάλο γαλάζιο κουνούπι) γλύτωσε φέτος από τα χημικά για να γίνει τροφή του μελισσοφάγου...

Ναι, με τον εικονικό τρόπο που μάθαμε τα τελευταία χρόνια να βιώνουμε τη φύση μέσα από γιαλιστερά περιοδικά και «αθώες» σειρές στην τηλεόραση, τούτο αποτελεί ωμότητα αλλά ας βρεθεί κάποιος να μου πει πως θα μπορούσε αλλιώς να τραφεί ένας μελισσοφάγος αν ένα έντομο δεν βρίσκονταν στο στομάχι του; Με χορηγίες και συνδρομές στις σχετικές οργανώσεις προστασίας οτιδήποτε του επιστητού στη φύση ή με «like» στις δικτυακές ομάδες που βρίθουν στο διαδίκτυο;