ΤΟ «ΠΑΝΟ» ΣΤΗΝ ΠΕΛΑΡΓΟΦΩΛΙΑ…

 Ο ένας από το ζευγάρι των πελαργών μένει στη φωλιά...

Το συνηθίζω, όλα τα χρόνια που πηγαινοέρχομαι από το χωριό μου στην Αθήνα και αντίστροφα, να παρατηρώ τους ανοιξιάτικους μήνες και το καλοκαίρι τους πελαργούς που φωλιάζουν πάνω στις κολώνες της ΔΕΗ στα χωριά δίπλα στον Σπερχειό και χαίρομαι σαν τους βλέπω να πολλαπλασιάζονται και να δημιουργούν νέες φωλιές και οικογένειες.

Φέτος όμως δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσοι έχουν έρθει στο Νεοχωράκι, στην Πτελέα, στη Βίτωλη, στη Μακρακώμη και στη Μάκρη γιατί απλά λόγω της πασχαλινής κίνησης στο δρόμο δεν έχω την ευκολία της στάσης και ακόμη, γιατί ο πελαργός που κλώθει τα αυγά τους βρίσκεται μονίμως πάνω από αυτά ενώ ο άλλος ψάχνει για τροφή στο ποτάμι και στα χωράφια.  

Ο μόνος πελαργός που κατάφερα να δω χθες σε αυτή τη διαδρομή, ήταν αυτός στην κολώνα της ΔΕΗ στην πλατεία της Μάκρης και μου πόζαρε μόνο για μια φωτογραφία γιατί αμέσως μετά κάθισε πάνω στα αυγά και τον έχασα από τα μάτια μου.Δεν πειράζει, θα τον περιμένω σε λίγο καιρό και τότε θα ξέρω και πόσα πελαργόπουλα θα βγάλει φέτος αυτή η φωλιά. 

 ... και ο άλλος ψάχνει για την τροφή του ζευγαριού στα χωράφια...

Αυτό όμως που μου κίνησε την περιέργεια, είναι η μεγάλη λευκή σακούλα που κουβάλησαν οι πελαργοί στη φωλιά και ακόμη ο τρόπος που την έστησαν εκεί πάνω. Όπως ανεβαίνουμε από Λαμία, την βλέπουμε σαν πανώ που περιμένει να φιλοξενήσει ένα σύνθημα και εύχομαι να διαβάσουμε κάποια μέρα στην επιφάνειά του, κάτι που λέει πόσο και οι πελαργοί που ξαναγύρισαν μετά από χρόνια στον Σπερχειό, έχουν το δικαίωμα να ζουν κι αυτοί σε ένα καθαρό από δηλητήρια που τους αφάνισαν, τόπο. Ζητούμενο άλλωστε που θα βελτίωνε και τη ζωή των κατοίκων της περιοχής.