ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΘΕΡΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΑΦΙ

Εμβληματικό χρώμα του καλοκαιριού στις Κυκλάδες· το κίτρινο του ξεραμένου χόρτου που κυριαρχεί σε κάθε σημείο των νησιών και σε όλους τους τόνους, στο χωράφι με τα σβησμένα αγριολούλουδα, στην ξερολιθιά με τα ακμαία αγκάθια, στο παρτέρι με τα απότιστα μυριστικά στο παρατημένο σπίτι· παντού υπάρχει μια πινελιά από κίτρινο και δίνει μια απαλότητα στο άγριο φως που πλημμυρίζει τον αιθέρα και παλεύει να φτάσει θαρρείς ως τις ρίζες των δέντρων και στις φλέβες του νερού κάτω από τα καλάμια.

Χρώμα κατατεθέν από τους αιώνες στο Αρχιπέλαγος το κίτρινο του θερισμένου χωραφιού· ο καρπός του κοιμάται πλέον στις αποθήκες του νοικοκύρη και στο χώμα σεντόνι τα άχυρα περιμένουν το κοπάδι να έρθει να βοσκήσει, τα πουλιά να σπορολογήσουν τον δικό τους επιούσιο και το μελτέμι να διώξει από πάνω τους τη νοτισμένη ανάσα της νύχτας για να κρατηθούν δυνατά μέχρι και έρθει και αυτωνών η ώρα να μπουν στον αχυρώνα.

Εικόνες που λες πως έχουν σβήσει για πάντα από το Αιγαίο, αλλά να, σε μια γωνιά της Πάρου, στην άκρη της μεγάλης παραλίας του Μώλου, ένα θερισμένο χωράφι ησυχάζει με τη θέα του την αγωνία για τον κόσμο που χάνεται και ένας χωματόδρομος ανάμεσά του, μας οδηγεί κατευθείαν στο πέλαγος και στο μεγάλο πλοίο που μας περιμένει στο λιμάνι...