Εκεί λοιπόν στη γωνία Ακαδημίας και Ασκληπιού που καθόμουν το μεσημέρι χαζεύοντας τον κόσμο που περνούσε στη πιο ζωντανή γωνιά της Αθήνας, έπινα μπύρες και καλλιεργούσα ιδέες στο μυαλό μου, να που σκάει ένα αυτοκίνητο της Δημοτικής Αστυνομίας, παρκάρει στη δεξιά μεριά και κατεβαίνει απ’ αυτό ένα ζευγάρι νεαρών «αστυνομικών». Η κοπέλα κρατάει ένα τεφτέρι με τα γνωστά πολύχρωμα φύλλα με την κωδικοποίηση των παραβάσεων και αρχίζει να γράφει τα νούμερα των πινακίδων και ο νεαρός ένα εργαλείο με το οποίο σε χρόνο μηδέν ξεβιδώνει τις μπροστινές πινακίδες από τρία αυτοκίνητα που είχαν σταματήσει εκεί μόλις λίγα λεπτά πριν και οι οδηγοί τους είχαν πάει για κάποια δουλειά στα γύρω μαγαζιά ή πιθανόν στο βιβλιοπωλείο της «Πολιτείας».
Δεν είχαν λείψει ούτε δέκα λεπτά οι άνθρωποι από το αμάξι τους και βγαίνοντας είδαν πως δεν είχαν την μπροστινή πινακίδα και βεβαίως πως έπρεπε να πληρώσουν 80 ευρώ για να τις πάρουν πίσω ή σαράντα νομίζω, αν πάνε αμέσως στα γραφεία της Δ.Α. στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου. Ένας από τους οδηγούς μάλιστα πήγε να πει κάτι στους αστυνομικούς αλλά αυτοί δεν άκουγαν τίποτα και αν άκουγαν, νομίζω πως δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν τις πινακίδες ή να ακυρώσουν τις κλήσεις γιατί φαντάζομαι πως έπρεπε να επιστρέψουν χωρίς λεία από το κυνήγι των «παράνομων» οδηγών στους άθλιους δρόμους της Αθήνας.
Όπως υπολόγισα, μέσα σε πέντε λεπτά από την Ακαδημίας ως τη Σόλωνος οι «αστυνομικοί» του Δήμου έγραψαν τρία αυτοκίνητα και μάζεψαν 240 ευρώ και πολλές κρυφές και φανερές βρισιές απ’ όλους. Θα μάζευαν περισσότερα φαντάζομαι αν δεν ήταν η πρώτη μέρα μετά την επιστροφή των παραθεριστών στην πόλη και φυσικά μιας συγκράτησης που λόγω κόστους πλέον που παρατηρείται στις μετακινήσεις των συμπολιτών μας. Το αποτέλεσμα ήταν να αδειάσει όλη η δεξιά πλευρά της Ασκληπιού από αυτοκίνητα και ο δρόμος να μοιάζει σαν να είμαστε στο Δεκαπενταύγουστο με άδεια την πόλη.
Θα με ρωτήστε τώρα, εγώ που δεν οδηγώ και ούτε αυτοκίνητο έχω, γράφω για τα αυτοκίνητα και τις κλήσεις που κόβει η Δημοτική Αστυνομία. Έχω όμως το λόγους μου γιατί αφ’ ενός δεν μου αρέσει ο ρόλος της ως εισπρακτικός μηχανισμός μόνο αλλά και γιατί όπως παρατηρούσα, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεν είχαν δημιουργήσει κανένα σοβαρό πρόβλημα σε ένα άδειο ήδη δρόμο και η λιγόλεπτη στάση των οδηγών στην Ασκληπιού ήταν για να δρασκελίσουν το κατώφλι κάποιων καταστημάτων που είχαν να δουν πελάτη από της Αναλήψεως, μπορεί και από το Μεγαλοβδόμαδο.
Ψύλλους στ’ άχυρα θα πείτε ψάχνω, αλλά τι να πω; Βάζει το χέρι στην τσέπη μας ο ένας από εδώ, το βάζει ο άλλος από εκεί, έρχονται και τα καλόπαιδα της Δημοτικής Αστυνομίας και παίρνουν και το παντελόνι ή του φούστα ανάλογα με το φύλο του οδηγού ο οποίος για να φυλαχτεί από αυτά τα χαράτσια σιγά – σιγά θα εξαφανιστεί από το κέντρο της πόλης το οποίο κάτι τέτοια πράγματα, το οδηγούν στο οριστικό κλείσιμο και τον μαρασμό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου