Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο «ΠΛΑΤΑΝΟΣ»…

Ο «Πλάτανος» είναι ένα κλασσικό δημοτικό τραγούδι που ο χώρος που εξελίχθηκε δεν είναι γνωστός αλλά χορεύονταν και χορεύεται σε όλη την Ελλάδα και φυσικά ήταν και είναι ο αγαπημένος χορός των μερακλήδων γερόντων που σαν μπαίνουν στην αρχή του, τους βλέπεις ξαφνικά να ανασταίνονται και μαζί τους ανασταίνεται όλος ο κόσμος και ο ντουνιάς…

Έτσι έγινε και χθες στην εκδήλωση των Βλάχων στο Ζάππειο όπου μετά το πέρας του προγράμματος που παρουσίασαν τα σπουδαία χορευτικά συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα, ο μπάρμπα Γιώργος Τσιγαρίδας από το ξακουστό Γαρδίκι του Ασπροποτάμου που χτυπάει την πόρτα της ένατης δεκαετίας της ζωής του, ζήτησε «παραγγελιά» από την ορχήστρα να παίξει τον «Πλάτανο» να χορέψει. Τον κράτησαν στην αρχή η κόρη του Πέρυ και η φίλη της Άννα αλλά αμέσως σηκώθηκαν και πολλοί άλλοι για να τιμήσουν ως αρμόζει το χορό του εμβληματικού γέροντα.

Έτσι προέκυψε και αυτή η ωραία φωτογραφία, με τον μπάρμπα Γιώργο τον οποίο δεν γνώριζα μέχρι χθες αλλά μου κίνησε το ενδιαφέρον που αντί γκλίτσα, όπως συνηθίζουν οι Βλάχοι, κρατούσε στα χέρια του μια μαγκούρα και τον πλησίασα. Τούτο στάθηκε η αφορμή για να τον ρωτήσω και η απάντηση ήταν η αναμενόμενη, καθότι απόμαχος της ποιμενικής ζωής και εγκατοίκησης στον κάμπο της Καρδίτσας.

Προσπαθήσαμε να κουβεντιάσουμε αλλά η ένταση της μουσικής, ο χορός και η προσοχή μου για τις φωτογραφίες δεν μας άφησε να αλλάξουμε ούτε δέκα λέξεις στη σειρά κι έτσι δώσαμε ραντεβού για τις επόμενες μέρες στον κάμπο της Καρδίτσας να μου πει και να γράψω για τα χρόνια της ακμής στο Γαρδίκι, τα δύσκολα χρόνια του πολέμου και του Εμφυλίου που έζησε σε όλο τον τόπο αλλά και για τον θεσσαλικό κάμπο που πέρασε τη μισή του ζωή και τον αγάπησε κι αυτόν, όσο τα βουνά της μεγάλης πατρίδας του.