ΤΟ ΣΦΥΡΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ...

Δεν αφιέρωσα ομολογώ, πολύ καιρό με τη δημιουργία του βιβλίου «Κέντημα στην πέτρα ήταν η ζωή του» που αναφέρεται στο βίο και το έργο του Μιχάλη Ρούσσου που στόλισε τον Ασφοντυλίτη της Αμοργού με μοναδικά έργα, αλλά όμως μπορώ να πω πως το θέμα με απασχόλησε αρκετά χρόνια για τη συλλογή στοιχείων και την καταγραφή των κεντημάτων.

Πίστεψα πως με την κυκλοφορία του βιβλίου θα έκλεινε το θέμα εκεί και θα απολάμβανα μια φορά κι εγώ ένα περίπατο στον Ασφοντυλίτη χωρίς να έχω το νου μου μήπως και βρω ένα καινούργιο κέντημα ή να πιάσω μια σκιά στους τοίχους που να μου λέει κάτι καινούργιο για να προσθέσω στα στοιχεία που αποτέλεσαν την πρώτη ύλη του βιβλίου.

Δεν τα λογάριασα όμως καλά και να που συνέχεια όλο και κάτι καινούργιο βγαίνει. Κάτι που ασφαλώς και δεν αλλάζει το βιβλίο που μέσα στο μικρό διάστημα της κυκλοφορίας του έχει εξελιχθεί ως αφετηρία για ένα κύκλο συζητήσεων μεταξύ των Αμοργίνων και αναζητήσεων για τον Μιχάλη Ρούσσο καθώς και κατάθεσης νέων στοιχείων γύρω απ’ αυτόν τον άνθρωπο, το έργο και την κοινωνία του Ασφοντυλίτη κατά τα περασμένα χρόνια.

Είναι πολλά θα έλεγα αυτά τα πράγματα που συμπληρώνουν -όχι το βιβλίο επαναλαμβάνω- αλλά την ανάγνωση της αμοργινής Έξω Μεριάς που θα μπορούσαν να συμπληρώσουν την πρώτη ύλη για ένα άλλο βιβλίο αφιερωμένο σε αυτό το όμορφο κομμάτι της Αμοργού και θα επανέλθω σύντομα πάνω σε αυτό το ζήτημα που με προκαλεί να το βάλω μπροστά...

Από τα στοιχεία που συμπληρώνουν όμως κάπως το βιβλίο και είναι κρίμα που δεν το είχα νωρίτερα στη διάθεσή μου, είναι το σφυράκι με το οποίο ο Μιχάλης Ρούσσος κεντούσε τις πέτρες και το οποίο ανακάλυψε ο Μιχάλης Αρτέμης χωμένο σε κάποιο ξερότοιχο της κατοικιάς του (φωτογραφία). Πρόκειται για ένα μικρό σφυράκι ειδικό για τέτοια δουλειά , σχεδόν λιωμένο στη μια του πλευρά από τη χρήση στο οποίο φαίνεται πως κανείς μετά τον καλλιτέχνη δεν έδωσε σημασία κι έτσι βρέθηκε εκεί που βρέθηκε από τον Μιχάλη. Το έχω στα χέρια μου μέχρι να δημιουργηθεί ένας χώρος στον Ασφοντυλίτη ή στην Αμοργό που να στεγάσει τέτοια τεκμήρια και αντικείμενα από την αγροτική ζωή της Αμοργού.

Ένα τόσο δα σιδεράκι είναι το σφυράκι του Μιχάλη Ρούσσου αλλά προκαλεί ιδιαίτερη συγκίνηση σε όποιον το κρατήσει στα χέρια του γιατί με αυτό το ταπεινό εργαλείο, ένα άνθρωπος καθηλωμένος κυριολεκτικά στο έδαφος κατάφερε να δώσει φωνή στις πέτρες και να κεντήσει πάνω στις σκληρές επιφάνειές τους, τούς καημούς και τους πόθους του.