Φεύγω σε λίγο με ένα φίλο για την ορεινή Μεσσηνία, να πάμε σε ένα χωριό στις πλαγιές του Λυκαίου Όρους που ακούει στο όνομα Μαρίνα και ελάχιστοι φαντάζομαι πως ξέρουν και άμα πάνε καλά τα πράγματα, αύριο το πρωί θα το γνωρίσετε από τον τοίχο μου.
Ο Βασίλης Νικολόπουλος που κατάγεται από εκεί έχει βεβαίως τους δικούς του λόγους να πάει στο χωριό του κι έτσι βρήκα την ευκαιρία να πάω κι εγώ μαζί του για ένα δικό μου θέμα, θέμα που τούτες τις ημέρες πήρα την απόφαση να το δουλέψω μέσα στο χειμώνα και να το καμαρώσουμε σαν βιβλίο ελπίζω μέχρι το καλοκαίρι, άντε το φθινόπωρο.
Το θέμα αυτού του βιβλίου που ξεκίνησα πριν από τρία χρόνια αλλά κάποιες δυσκολίες δεν με άφησαν όλο αυτό το διάστημα να το προχωρήσω, είναι οι βιογραφίες ορισμένων ζευγαριών Ελλήνων που έχουν ζήσει μαζί πάνω από πενήντα χρόνια. Πρόκειται όπως καταλαβαίνετε για ανθρώπους που παντρεύτηκαν πριν από το 1960 και έζησαν (αυτό είναι βασική προϋπόθεση του βιβλίου) χωρίς να εγκαταλείψουν ποτέ τον τόπο τους και παραμένουν ακόμα εκεί, σαν τη μαγιά ενός καινούργιου κόσμου που ονειρευόμαστε.
Ένα από αυτά τα ζευγάρια είναι ο Νίκος Μαθές και η γυναίκα του Ελένη (φωτογραφία) η ιστορία των οποίων χωρίς να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και με μεγάλα γεγονότα, συναρπάζει αντιθέτως με την απλότητά της και τη ήρεμη δύναμη που έδειξαν αυτοί οι δυο σπουδαίοι άνθρωποι να πορευτούν και να ζήσουν μια αρμονική με τον τόπο τους ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου