ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Στο αέτωμα της Ακαδημίας

Είναι σπάνιο τέτοιο καιρό, στην ορμή του χειμώνα που έρχεται με τον Δεκέμβριο, να έχουμε τόσο καθαρό ουρανό όπως αυτές τις ημέρες και τούτο οφείλεται στον βοριά που πιο ισχυρός φέτος από τους νοτιάδες διώχνει τα σύννεφα που κουβαλάνε. Το γεγονός βέβαια ότι έχει να βρέξει από αμνημόνευτων ημερών στην Αθήνα δεν μοιάζει να απασχολεί κανέναν γιατί απλά κανένας πια από την απογοήτευση δεν νοιάζεται να καλλιεργήσει τίποτα σε αυτόν τον τόπο που κατέληξε να τρώει ακόμα και εισαγόμενα πορτοκάλια.

Πίσω από τα κλαδιά ενός πλατάνου

Αποτέλεσμα των βοριάδων είναι όπως προαναφέρθηκε η διαφάνεια στον ουρανό και τούτο είναι διακριτό τόσο την ημέρα που μπορούμε από το Λυκαβηττό για παράδειγμα να μετρήσουμε τα πλοία στον Σαρωνικό όσο και τη νύχτα πάλι, όπως χθες, που ένα λαμπερό φεγγάρι έκανε βόλτα πάνω από τις στέγες της Αθήνας, τόσο λαμπερό μάλιστα που έμοιαζε σαν το θρυλούμενο του Ιανουαρίου που το φως του είναι τόσο δυνατό σαν μέρα.

Πίσω από το φύλλωμα μιας ελιάς

Και του χθεσινού πάνω κάτω έτσι ήταν το φως αλλά ήταν ωραιότερο να το βλέπεις να κυλάει μέσα σε ένα άδειο, γυμνό ουρανό αλλά μέσα από τα ξερά φύλλα στα κλαδιά των πλατάνων στην Πανεπιστημίου (μεγάλωσαν αρκετά αλλά ποιος τα προσέχει;) που του έδιναν μια διάσταση δάσους αλλά και μέσα από το φύλλωμα μιας ελιάς στον πεζόδρομο της Ακαδημίας που το έκαναν, οπωσδήποτε πιο μυστηριώδες, αττικό στην κυριολεξία.

Χωρίς βέβαια και φανεί ως κοινοτυπία θα το ξαναπώ, ότι αυτές τις νύχτες με το φεγγάρι γεμάτο στον ουρανό της Αθήνας, τα μνημεία της, η Ακρόπολη και τα άλλα της κλασσικής εποχής καθώς και τα νεότερα, τα νεοκλασικά όπως τα αετώματα της Ακαδημίας φωτίζονται με ένα τρόπο που τα κάνει μοναδικά, όπως μόνο στην Αττική μπορεί να είναι…

ΑΘΗΝΑ, 09122011