ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΦΟΡΜΕΣ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ;

Στο Μοναστηράκι και στο παζάρι γενικώς, ότι είναι για πούλημα το έχουν απλωμένο κάτω στο δρόμο, πάνω σε τσόλια και μουσαμάδες ενώ κάποιες φορές, ορισμένα απ’ αυτά τα πράγματα τα τοποθετούν σε τίποτα ετοιμόρροπα ράφια ή τα κρεμάνε στα κάγκελα ή σε τοίχους αν βρίσκονται βέβαια κοντά στο χώρο που δικαιούται κάθε ένας μικροπωλητής.

Το γεγονός έχει την εξήγησή του: οι άνθρωποι, εκτός από εκείνους που κατεβαίνουν για αντίκες και παλαιά αντικείμενα, συνήθιζαν να πηγαίνουν στο Μοναστηράκι και στα μαγαζιά της οδού Αθηνάς να παίρνουν και ρούχα από δεύτερο χέρι ή απλά ρούχα της δουλειάς τα οποία δεν ήθελαν δα και καμιά ιδιαίτερη προσοχή στην προβολή τους, εκτός πάλι αν επρόκειτο για μοντέρνα ή από εκείνα που αρέσουν και ενθουσιάζουν την εκάστοτε νεολαία και από αυτά είναι γεμάτη σε όλο το μήκος της η οδός Ηφαίστου και οι παράδρομοί της.

Έτσι λοιπόν, μην σας φανεί παράξενο άμα δείτε (αν φυσικά σηκώσετε κεφάλι ψηλά) να κρέμονται από τον ουρανό ενός δρόμου, στην Άστιγγος συγκεκριμένα, φόρμες της δουλειάς σε διάφορα χρώματα που υποθέτω πως δηλώνουν και τη μορφή της εργασίας πολλές φορές, όλες καινούργιες που περιμένουν να βρουν στο σώμα του αγοραστή, το ρόλο τους.

Προσπάθησα να καταλάβω γιατί ο έμπορος έχει κρεμάσει ψηλά τις φόρμες της δουλειάς, τόσο που να μην μπορεί να τις φτάσει ο πελάτης που θέλει να τις αγγίξει, να νιώσει το ύφασμα στην αφή του, να τις δοκιμάσει αν μπορεί για να δει αν του κάνουν, να ρωτήσει και τον διπλανό του αν και αυτού του αρέσουν και φυσικά να κάνει τα απαραίτητα παζάρια πριν αποφασίσει να πάρει μια που του αρέσει.

Προσπάθησα ομολογώ να βρω μια εξήγηση αλλά έμεινα με την απορία και στο τέλος κατέληξα σε δυο απόψεις, η μια θέλει τις φόρμες της δουλειάς σαν ένα είδος που κανέναν δεν ενδιαφέρει γιατί δεν μπορεί να βρει δουλειά, η άλλη πως μένουν στα αζήτητα γιατί κανένας πάλι δεν θέλει φορώντας τες να δηλώσει και το είδος της δουλειάς που κάνει και ο τελευταίος, ο συμβολικός νομίζω πως είναι εκεί ψηλά κρεμασμένες σαν σημάδια μιας εποχής που οι άνθρωποι πρέπει να ξαναμπούν για να βρουν ένα σωστό προορισμό...