ΦΤΗΝΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ…

Δεν μπορεί τη στιγμή που οι πατατοπαραγωγοί από το κάθε Νευροκόπι, σε συνέργεια με τους ακτιβιστές του εμπορίου και όχι μόνο, να κατεβάζουν τις τιμές της πατάτας στα τάρταρα της αγοράς, κάποιοι άλλοι να βγάζουν στον πάγκο προϊόντα που φέρνουν ζάλη στην τσέπη του καταναλωτή, αλλά με τη θέα τους και μόνο να τον πείθουν να καταθέσει κι αυτός το ελάχιστο από το εισόδημά του προκειμένου να γιορτάσει την είσοδο στην άνοιξη.

Κακά τα ψέματα, τα τελευταία χρόνια μάθαμε να δοκιμάζουμε καρπούς πριν από την ώρα τους και ιδιαίτερα κόκκινες φράουλες οι οποίες καλλιεργούνται συστηματικά στην Ηλεία με εντελώς αδιαφανείς συνθήκες εργασίες των μεταναστών και τη χρήση των χημικών (σας παραπέμπω σε σχετικά ρεπορτάζ) και οι οποίες, με την άτονη γεύση τους μας δίνουν κάπως την αίσθηση ότι έτσι ανοίγει ο νέος ετήσιος κύκλος καρποφορίας ο οποίος έχει εντελώς προσαρμοστεί στις παρά φύση και ως εκ τούτου ύποπτες -για λογής – λογής παρενέργειες στην υγεία των καταναλωτών- καλλιέργειες με την υποστήριξη τεχνολογικών μηχανισμών.

Τέλος πάντων, εγώ σήμερα το πρωί βγήκα από το σπίτι με άδεια χέρια και έτσι γύρισα. Ούτε φθηνές πατάτες έτρεξα να πάρω αλλά ούτε και φράουλες Μανωλάδας αγόρασα που τις είδα λαχταριστές να λάμπουν στον ήλιο σε κάποιο πάγκο στο Μοναστηράκι γιατί είπα να σταθώ στην άκρη, μη ζαλιστώ πάλι ανάμεσα στην αλήθεια και στην πραγματικότητα του παλιού κόσμου που δεν λέει να πεθάνει και να πέσω στη φάκα ενός καινούργιου που το κυριότερο που τον χαρακτηρίζει είναι η άγνοια για τη σκιά πίσω από κάθε τι που βλέπουμε.