ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΑΩ ΤΟΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Καλό αγώνα με όλη τους την καρδιά μου ευχήθηκαν η μάνα και ο πατέρας... 

Μπαίνω από σήμερα στην τελική ευθεία αυτού που λέμε προεκλογικού αγώνα για τις εκλογές της 6^ης Μαίου πηγαίνοντας στο χωριό με μια μικρή στάση πρώτα στη Λαμία το απόγευμα για λίγα λόγια και συνεννόηση με τους άλλους συνυποψήφιους στη Φθιώτιδα.

Δεν μπορώ βέβαια να πω ότι αποκτήσει κάτι το οποίο θα με χαρακτήριζε ως πολιτικό, αλλά τέλος πάντων, όλο το κλίμα με κάνει να εκφράσω μια τέτοιου είδους συμπεριφορά και πιστεύω πως δεν θα ξεπεράσω τα όρια της κομψότητας που επιτρέπει ένας τέτοιος ρόλος.  Θα πάω στο χωριό, θα μείνω λίγο στο σπίτι με τους γονείς μου, θα πάω και στα διπλανά χωριά, στον Άγιο Γεώργιο ειδικά που πήγα έξι χρόνια στο Γυμνάσιο (1969 – 1976) όπου και πιστεύω πως θα έχω έναν αξιοπρεπή αριθμό ψήφων. Θα πάω και σε κάτι άλλα χωριά όπου έχω γνωστούς και σε γενικές γραμμές θα προσπαθήσω να αναθερμάνω τις σχέσεις μου και τις επαφές μου με τον κόσμο εκεί πάνω και δηλώσω παρουσία σε κάποια καφενεία.

Έτσι δεν κάνουν και οι άλλοι πολιτικοί; Έτσι αλλά εδώ έχουμε μια διαφορά που δεν έχει να κάνει μόνο με το πρόγραμμα των Οικολόγων – Πράσινων με το ψηφοδέλτιο των οποίων κατεβαίνω στις εκλογές αλλά και με τον τρόπο που υπαγορεύει ο αγώνας, τρόπος που όπως και να έχει είναι άγρα ψήφων που κανονικά πρέπει να γίνει μετά από ένα πειστικό διάλογο. Πως όμως να γίνει κάτι τέτοιο που πενήντα τόσα χρόνια, τούτο είχε γίνει ένας σκληρός μηχανισμός εξυπηρετήσεων, εξαρτήσεων και συμφωνιών με βάση τα όποια συμφέροντα;

Είναι πολύ δύσκολο ομολογώ να κάνω προεκλογικό αγώνα τέτοιας μορφής και όπως καταλαβαίνεται, δεν μου πάει καθόλου να προσπαθώ να πείσω ορισμένους να δουν κάπως διαφορετικά τα πράγματα, μέσα από τη ζωή και φυσικά το πρόγραμμα των Οικολόγων – Πράσινων, το οποίο, κακά τα ψέματα κι αυτό δεν παύει να είναι ένα πολιτικό πρόγραμμα όπως και των άλλων κομμάτων και αυτό σίγουρα θα κάνει επιφυλακτικούς κάποιους.

Έχω έπειτα και ένα άλλο πρόβλημα που έχει να κάνει με την μακρά απουσία μου από το χωριό (Μεγάλη Κάψη) αλλά και όλο το νομό και κατά συνέπεια δεν γνωρίζω, όσο και να προσπαθώ να μαθαίνω κάποια πράγματα από κοντά. Ακόμη, δεν θα ήθελα επίσης και για οποιονδήποτε λόγο να παραγκωνίσω τους συνυποψήφιους μου που όλοι ζουν μόνιμα και εργάζονται στη Φθιώτιδα γιατί αυτοί είναι που βρίσκονται συνεχώς δίπλα στον κόσμο της και γνωρίζουν καλύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και αγωνίζονται μαζί τους.

Έχω όμως ένα προνόμιο αξεπέραστο και πάνω σε αυτό στηρίζομαι, όχι για την προσωπική επιτυχία, επαναλαμβάνω, αλλά για την καλή ευόδωση του αγώνα και τούτο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μόνιμη παρουσία των γονιών μου στο χωριό όπου εκεί αφιέρωσαν όλη τη ζωή τους, εργαζόμενοι ο πατέρας μου Γιώργος στις οικοδομές και στα εν γένει έργα και η μάνα μου, Κούλα, στα χωράφια, στους κήπους, στο κοπάδι και στο νοικοκυριό του σπιτιού. 

Οι γονείς μου ζουν στο χωριό μαζί με λίγους ακόμη συγχωριανούς και κρατάνε ανοιχτή μια πόρτα και το τζάκι τους καπνίζει διαρκώς, σημάδι πως είναι ζωντανό το σπίτι και αυτοί είναι το καλό χαρτί που έχω για τον προεκλογικό αγώνα που αρχίζω σήμερα στη Φθιώτιδα και ελπίζω να έχει καλό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους – Πράσινους και για όλη φυσικά την ταλαίπωρη  χώρα μας.

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 27042012