ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ…

Μοιάζει, όπως ακούω από πολλές πλευρές, η κοινωνία μας να περπατάει στην κόψη του μαχαιριού ή να βαδίζει στα γυαλιά καθώς ο καθένας από την πλευρά που βρίσκεται, όπως θέλει τα βλέπει και τα κοινοποιεί κι εμείς καλούμαστε μέσα από την προσωπική πείρα και την καθαρή όσο μπορούμε βεβαίως σκέψη, να βγάλουμε συμπεράσματα και να εκτιμήσουμε τις συνέπειες των όσων αυτό τον καιρό προτάσσονται ως λύσεις και διέξοδοι της Ελλάδας από την κρίση.

Βλέποντας σήμερα το μεσημέρι, στη βεράντα του καφενείου του καταστήματος Hondos Center στην οδό Πατησίων, δυο περιστέρια να περπατάνε στην κόψη του γυάλινου πετάσματος που προφυλάσσει το χώρο από τον αέρα, φαντάστηκα στη θέση των πτηνών τον εαυτό μου πρωτίστως και καθένα από μας όλους μας ξεχωριστά: να ισορροπούμε πάνω σε μια τέτοια λεπτή επιφάνεια χωρίς όμως τα φτερά που χάρισε η φύση στα περιστέρια και από κάτω μας να χάσκει το κενό που έχει κατάληξη, το βυθό της απελπισμένης πόλης…

ΑΘΗΝΑ, 26052012