ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΤΙΜΟ…

Πέρασα μια μέρα υπέροχη στη λαϊκή της Καλλιδρομίου και έβγαλα φωτογραφίες και ρεπορτάζ για μια εβδομάδα! Θα ξεκινούσα με κάτι ντομάτες που είχαν μηδενική τιμή αλλά με πρόλαβε ένα σχόλιο της Νανάς Νταουντάκη, αντιπροέδρου στην ΕΣΗΕΑ, αναφορικά με τις δεκάδες των ξένων δημοσιογράφων που είναι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και περιμένοντας τις αυριανές εκλογές κάνουν ρεπορτάζ όπου τους γυαλίσει θέμα που έχει να κάνει με την κατάντια μας. Οπότε η καλύτερη γι’ αυτούς ήταν μια λαϊκή στο κέντρο της Αθήνας αλλά κατά τη γνώμη μου έπεσαν σε λάθος τόπο και ημέρα.

Τραβούσε λοιπόν η κάμερα ενός αγνώστου για μένα τηλεοπτικού συνεργείου, διάφορα στιγμιότυπα από τη ζωή της λαϊκής, στέκονταν περισσότερο στα ταλαιπωρημένα πρόσωπα, τίμησαν για αρκετή ώρα τις εξαιρετικές τοιχογραφίες του Κώστα Πλιάτσικα, έδειξαν ενδιαφέρον για το τι είναι γραμμένο στα σκαλιά της Εμμανουήλ Μπενάκη που οδηγούν στο λόφο Στρέφη κι εκεί πάνω στη γωνία, ο πωλητής καρπουζιών ο Ηλίας  που έχει πάγκο έξω από το φαρμακείο της Έφης, έκοψε μια μεγάλη φέτα καρπουζιού και τους την πρόσφερε, όπως κάνει εξάλλου και με άλλους πελάτες του καθώς και με τους περαστικούς.

Έδωσε και στην ωραία κοπέλα της φωτογραφίας και αυτή έβγαλε χρήματα να τον πληρώσει. Ο Ηλίας έκανε μια κίνηση που φανέρωνε πως η φέτα του καρπουζιού ήταν προσφορά, το ίδιο προσπάθησαν να της πει και κάποιος που τη συνόδευε αλλά αυτή τίποτα. Έπρεπε να πληρώσει και παρά τις αντιρρήσεις όλων, έβγαλε ένα κέρμα των δυο ευρώ και το άφησε σε ένα κουτί. Το γεγονός σχολιάστηκε από όσους το πήραν είδηση ως πλήρη άγνοια της κοπέλας για την ελληνική πραγματικότητα ή τις συνήθειες. Το χειρότερο δε που άκουσα είναι ότι μπορεί αυτή και οποιοσδήποτε άλλος δημοσιογράφος, να πιστεύει όντως ότι πεινάμε κι ας έβλεπε τη λαϊκή σήμερα γεμάτη με όλα τα καλά και τα πλούτη της ελληνικής γης και γι’ αυτό επέμενε να δώσει το δίφραγκο, για να μας βοηθήσει…