Τα δυο παιδιά της φωτογραφίας που έπαιζαν στη δροσερή στέρνα κάτω από τον πλάτανο στο Μερσίνι της Δονούσας, ανήμερα της Αγίας Σοφίας στις 17 Σεπτεμβρίου (2009) – στο πανηγυράκι που απουσίαζαν η Πίστη, η Αγάπη και η Ελπίδα γιατί η μικρή εκκλησία δεν σηκώνει και πολύ συνωστισμό- ασφαλώς και στην ηλικία τους δεν τα ένοιαζε αν το χάρτινο καραβάκι τους προλάβει να πλεύσει ούτε λίγη απόσταση στο νερό πριν γίνει κι αυτό ένα μουσκεμένο σκουπιδάκι ανάμεσα στα σάπια πλατανόφυλλα…
Και τούτο επειδή τα παιδιά έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να δοκιμάσουν και να ξαναδοκιμάσουν, κάνοντας ένα σωρό λάθη στην κατασκευή και στο δρομολόγιο που θα χαράξουν μέχρι που κάποια στιγμή να το καταφέρουν. Τότε είναι όμως που μπαίνουν και σε μια άλλη σφαίρα ηλικίας όπου η κατανόηση για τα παιχνίδια τους θα είναι εκτός χρόνου, ούτε η επιείκεια για τις επιπολαιότητες θα εκφράζεται δυστυχώς από κανένα…
ΔΟΝΟΥΣΑ, 17092009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου