«…ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΗΜΩΝ ΕΜΠΙΜΠΡΑΜΕΝΩΝ»

 

Η οδός Σταδίου,από τα πρώτα χρόνια που ήρθα στην Αθήνα περί τα μέσα της δεκαετίας του ’70, υπήρξε ο μεγάλος δρόμος που με έβγαζε από τις γειτονιές που κατά καιρούς έμενα στην πόλη. Εξηγούμαι, όταν λέω πόλη, και τότε και τώρα για μένα είναι το τμήμα εκείνο της Αθήνας που απλώνεται κάτω από την προαναφερόμενη οδό μέχρι το Θησείο, την Ακρόπολη και την Πειραιώς, ήτοι το εμπορικό και ιστορικό κέντρο της πόλης.

Από την Σταδίου περνούσα όταν πρωτοδούλεψα σε κάτι εμπορικά καταστήματα υφασμάτων που ήταν στη Μητροπόλεως εκεί στα πρώτα χρόνια του ’80 και καθώς κινούμουν διαρκώς με ένα καρότσι έμαθα και κάθε τρύπα και γωνία του εμπορικού κέντρου. Από τη Σταδίου περνούσα κάθε μέρα στα μέσα εκείνης της δεκαετίας και πήγαινα στην «Ελευθεροτυπία» που τα γραφεία της ήταν στην Κολοκοτρώνη και μετά σαν κάποια φεγγάρια δούλεψα στο «Βήμα», στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Έτσι συνήθισα και από τότε και πέρα και δεν υπάρχει περίπτωση αν βγω από τα Εξάρχεια που κατοικώ, να μην περάσω έστω και για λίγα λεπτά από τη Σταδίου και μπορώ να πω πως τα τελευταία χρόνια έχω χάσει ελάχιστες στιγμές και γεγονότα από τον πιο αρχοντικό δρόμο της Αθήνας που στις μέρες μας κατάντησε ένας δρόμος χωρίς κίνηση γιατί λόγω της κρίσης,έκλεισαν όλα τα καταστήματα, ακόμη και κάποια από τα πιο ιστορικά της πόλης.

Δεν θα πω περισσότερα σήμερα, σε άλλο σημείωμα θα περιγράψω κάποιες σκηνές που έχω ζήσει στη Σταδίου,ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που έγινε η οδός που σημάδεψε τον λεγόμενο «αντιμνημονιακό αγώνα» και οι συνέπειες διακρίνονται ακόμη στις προσόψεις των κτιρίων ενώ για πάντα θα αναφέρεται σαν εφιάλτης της πόλης, ο τραγικός θάνατος των τριών ανθρώπων μέσα στην τράπεζα της ΜΑΡΦΙΝ στην πορεία της 5 Μαίου 2011, 

Με αφορμή λοιπόν την πρόσκληση της ομάδας «ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» για τη συμμετοχή μου στην έκθεση φωτογραφίας που έχει θέμα την οδό Σταδίου και εγκαινιάζεται σήμερα το απόγευμα στις 20.30 στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24), διάλεξα μια φωτογραφία από τον εμπρησμό του «Αττικόν» στις 12 Φεβρουαρίου 2012. Έτσι θέλω με αυτόν τον τρόπο να σχολιάσω την καταστροφή ενός από τα τελευταία εναπομείναντα ιστορικά κτίρια της Αθήνας που εκτός που ομόρφαιναν τη Σταδίου, συνέχιζαν να είναι λειτουργικά και να δηλώνουν την χαμένη αρχοντιά της Αθήνας που πολλοί λένε πως την αγαπάνε και την νοιάζονται, αλλά τελικά είναι πολύ λίγοι όσοι το κάνουν με καρδιά και δύναμη ψυχής.  

ΑΘΗΝΑ, 05122013