Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ

Έχω αρκετούς φίλους, πολλούς από τα παλιά χρόνια, περισσότερους από το χώρο της δημοσιογραφίας και των ΜΜΕ γενικά που δουλεύω τριάντα τέσσερα χρόνια και φυσικά αρκετούς από την πόλη που γνώρισα στους δρόμους, τις πλατείες, τα καφενεία και τα μπαρ και στις ποικίλες συναναστροφές. Φυσικά και ανάμεσά τους ξεχωρίζω κάποιους που μας συνδέουν ορισμένα εξαιρετικά πράγματα αλλά όλους τους θεωρώ ίσους απέναντί μου.

Τα λέω αυτά για να μη παρεξηγηθεί κανένας που σήμερα θα κάνω μια ειδική τιμή στον καλό αδερφικό φίλο και εξαίρετο συνάδελφο Βασίλη Καλαμάρα που έχουμε ζήσει μαζί στην παλιά «Ελευθεροτυπία» για δυο δεκαετίες και συνεχίζουμε να κάνουμε ακόμη παρέα. Αφορμή μου έδωσε η μοναδικής έντασης απαγγελία ενός ποιήματός του στην εκδήλωση που διοργάνωσε για την «Ημέρα της Ποίησης» το περιοδικό «Μανδραγόρας» στις 21 Μαρτίου στο Polis Art Café. Τον παρακολούθησα μαζί με τους υπόλοιπους στην αίθουσα με κομμένη ανάσα, θα ήθελα να τον είχα γράψει σε ένα βίντεο γιατί θα παρουσίαζε όλη την ένταση και τον οίστρο του ποιητή αλλά δεν είχα τέτοιο εργαλείο στα χέρια μου εκείνη τη στιγμά παρά μια απλή φωτογραφική μηχανή και με την οποία κατάφερα ομολογώ να «πιάσω» λίγες χαρακτηριστικές στιγμές και τις μοιράζομαι μαζί σας και μαζί του.

Σκέφτηκα να αντιγράψω το ποίημα που απήγγειλε να το διαβάσετε με πιο καθαρά γράμματα αλλά θα χάναμε την πολίτιμη αφιέρωσή του και γι’ αυτό το πέρασα από το σκάνερ σε δυο σελίδες. Πιστεύω πως έτσι καλύπτω όλες τις πτυχές της αφιέρωσης σε αυτόν....

ΑΘΗΝΑ, 28032014