ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ «ΗΡΩΙΔΕΣ» ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ

Γιορτάζουν σήμερα οι  γυναίκες· όλες οι γυναίκες θέλει η αγορά και η διαφήμιση να γιορτάζουν σήμερα και ας μη το ξέρουν ή δεν θέλουν καλά και σώνει να το ξέρουν γιατί έχουν ένα σωρό  πιο ενδιαφέροντα πράγματα να κάνουν ή να μη κάνουν τίποτα…

Σε αυτή την τελευταία κατηγορία είναι σχεδόν οι όλες οι γυναίκες που γνώρισα τα τελευταία χρόνια στο χωριό Νεράιδα Δολόπων Καρδίτσας και οι οποίες τρόπον τινά, είναι οι «ηρωίδες» του βιβλίου μου με τίτλο «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» που θα κυκλοφορήσει την πρώτη Απριλίου και η πρώτη παρουσίαση του θα γίνει στην Καρδίτσα. 

Όλες αυτές οι γυναίκες μετράνε πάνω από επτά, οκτώ και εννιά ακόμη δεκαετίες ζωής και τις ενώνουν δυο βασικά πράγματα: τα παιδικά τους  χρόνια και την εφηβεία τα πέρασαν στα χρόνια της ιταλογερμανικής Κατοχής και του Εμφυλίου (1940 – 1950) και νέα κορίτσια κατόπιν, μπήκαν στον ίδιο ζυγό με τους άντρες του χωριού τους για να ξαναχτίσουν τα καμένα χωριά τους και να αναστήσουν τη διαλυμένη κοινότητά τους και τα κατάφεραν. 

Κάποιες από αυτές βρέθηκαν μαζί με τις οικογένειές τους εξόριστες από το 1947 έως το 1950 στον κάμπο και στην Καρδίτσα, άλλες έμειναν στον τόπο τους, περιπλανώμενες και φυγάδες κοντά στους αντάρτες, κάποιες πέρασαν εθελοντικά στις τάξεις του ΔΣΕ ενώ ορισμένες τις άρπαξαν οι αντάρτες και τις ανέβασαν στο βουνό να πολεμήσουν μαζί τους. Μέτρησαν τότε αρκετές απουσίες από τη γενιά τους αυτές οι γυναίκες, έκλαψαν πολλούς δικούς τους και πόνεσαν αλλά η ζωή δεν τους άφηνε περιθώρια να μείνουν πίσω και με λίπασμα, τις στάχτες  και το αίμα μιας δεκαετίας, καλλιέργησαν τη νέα ζωή.

Ένα άλλο πράγμα που τις ενώνει είναι ότι όλες, μαζί με τους δικούς τους, μόλις τέλειωσε η τραγική δεκαετία 1940 – 1950 γύρισαν στο χωριό τους και εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, σε αυτό παρέμειναν να ζουν μέχρι σήμερα. Εκεί τις βρήκα και μαζί γράψαμε ένα βιβλίο 350 σελίδων με θέμα, πως κατάφεραν να ξαναχτίσουν το χωριό τους, να δημιουργήσουν οικογένειες και να στρώσουν μια καινούργια ζωή στη Νεράιδα.

Βιργινία Βούλγαρη

Βασιλική Χαλάτση

Μερόπη Καραμέτου και Βιργινία Νικολάου

Κωνσταντίνα Μπέλλου

Αγορή Κατσιούλη

Αλεξάνδρα Κόκκινου

Μερόπη Κουσάνα

Μερόπη Καραμέτου

Ουρανία Κόκκινου

Βασιλική Σπινάσα

Τασία Μονάντερου

Αμαλία Χαλάτση

Ειρήνη Μητσάκη

Γιαννούλα Μακρή

Αθηνούλα Κόκκινου

Αθηνά Μαλάμη

Λαμπρινή Μονάντερου

Όλες τους αποτελούν μια τις ηρωίδες, όχι μόνο του βιβλίου αλλά και της ίδιας της ζωής και αποτελούν τα τελευταία παραδείγματα της ιθαγενούς δύναμης που είχαν κάποτε οι άνθρωποι της πατρίδας μας και η γενιά τους, ραγδαία αποσύρεται και αφήνει πίσω της ένα τεράστιο κενό σε όλη την Ελλάδα. Ας είναι καλά και όσο μπορούν ακόμη, να μας διδάσκουν πως η ζωή δεν είναι κούφιος και άγονος αγώνας...

ΑΘΗΝΑ, 08032014