ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΗ ΚΟΤΑ ΣΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ...

Από την μικρή πατρίδα η φωτογραφία, πρωϊνή - πρωϊνή μάλιστα για να προλάβω να ψηφίσω κι εγώ στην Αθήνα με ένα απίστευτο θέμα που με έκανε να αναθεωρήσω την άποψή μου γενικώς  για τις κότες. Όχι που δεν πίστευα πως ήταν ιδιαίτερα έξυπνες σε ότι αφορά την αναζήτηση τροφής (πραγματικές αλανιάρες) αλλά αυτό που είδα τις ανέβασε πολύ στην εκτίμησή μου και τις καμάρωσα χωρίς να τις ενοχλήσω πλησιάζοντάς τες και γι’ αυτό και η κάπως πρόχειρη φωτογραφία με τη δράση τους γύρω από την κερασιά.

Οι κότες λοιπόν της μάνας μου αφού τους άνοιξε το πρωί την πόρτα από το τριπλά περιφραγμένο κοτέτσι από το φόβο των κουναβιών και των αλεπούδων, αυτές ξαμολύθηκαν στους κήπους και καθώς φαίνεται πως είχαν σταμπάρει από χθες που υπήρχε μια μικρή κερασιά που οι καρποί τους είχαν ωριμάσει πήγαν και άρχισαν να ψάχνουν από κάτω για κανένα πεσμένο κεράσι. Πως όμως να βρουν πεσμένα κεράσια αν δεν βρεθεί κάποιος να τους τα ρίξει γιατί αυτά αν δεν ωριμάσουν αρκετά δεν πέφτουν με τίποτα.

Δεν τις ένιαξε όμως γιατί ξαφνικά μια από τις πιο έξυπνες φαντάζομαι και αρκούντως ευλύγιστη και ελαφριά,άνοιξε τα φτερά της και με ένα πέταγμα βρέθηκε στα κλαδιά της κερασιάς και με το ράμφος της άρχισε να σπάζει τα μικρά κλαριά που ήταν γεμάτα κεράσια και αυτά να πέφτουν στο έδαφος. Στην πραγματικότητα δεν προλάβαιναν να πέσουν στο έδαφος γιατί οι λαίμαργες κότες τα άρπαζαν αμέσως στον αέρα και τα καταβρόχθιζαν. Φυσικά και γινόταν ένας μικρός καυγάς μεταξύ τους ποια θα φάει τα περισσότερα αλλά κάτι τέτοιο είναι συνηθισμένο για τις κότες αλλά εκείνο που μου κίνησε την περιέργεια ήταν ο κόκορας, ένας υπέροχος κόκορας δεν ακούμπησε ούτε ένα κεράσι και φαντάζομαι πως δεν το έκανε για λόγους ευγένειας - να χορτάσει δηλαδή το χαρέμι του - αλλά κάπου τον έπιασα να είναι λίγο ενοχλημένος που η ιδέα με τα κεράσια δεν ήταν δική του αλλά μιας απλής κότας που έτυχε να έχει λίγο περισσότερο μυαλό απ’ ολόκληρο το κοτέτσι.

Αυτό το γεγονός σήμερα το πρωί με τις κότες της μάνας μου, μου έφτιαξε τη διάθεση και παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής για να προλάβω κι εγώ να ψηφίσω στα ωραία Εξάρχεια όπου δεν υπάρχουν κερασιές αλλά από κοτέτσια είναι γεμάτος ο τόπος από το μυαλό μου δεν έφευγε η ιδέα ότι από εκεί που δεν το περιμένεις, μπορεί να γίνει το θαύμα και μια κότα, να βρει τον τρόπο να χορτάσει και τις υπόλοιπες κότες και τον κόκκορα μαζί...

ΑΘΗΝΑ, 25052014