ΤΑ ΚΑΣΤΑΝΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΒΟΙΑΣ ΛΑΜΠΟΥΝ

 

Με ένα χαρούμενο γέλιο ανοίγει η ντζούνα και πέφτει το κάστανο!!!

Ειλικρινά, δεν έχω δει άλλο καρπό της ελληνικής γής να λάμπει τόσο όσο τα κάστανα της Μελιβοίας που είχα και την τύχη και την χαρά να μαζέψω κι εγώ τις προηγούμενες ημέρες που βρέθηκα στο ωραίο αυτό χωριό του Κισάβου.

«Σαν μεγάλα μαύρα διαμάντια» λάμπουν μου είπε ένας φίλος και δεν είχα λόγους να πω κάτι το διαφορετικό καθώς περπατούσαμε μαζί στο περιβόλι με τις ωραίες καστανιές και ακουμπούσαμε τα γεμάτα καρπό φυλλώματά τους που έφταναν σχεδόν ως το έδαφος. Ήταν οι μέρες που είχε έρθει η στιγμή οι ντζούνες (έτσι λένε εκεί το ακανθώδες περίβλημα που μεγαλώνει το κάστανο) και άλλες είχαν αδειάσει κιόλας τον καρπό τους, άλλες είχαν ανοίξει και τον βλέπαμε να μας χαμογελάει ενώ ορισμένες τον κρατούσαν ακόμη σφιχτά κλεισμένο στα σωθικά τους. 

 

Περπατούσαμε επί ώρες τα περιβόλια και κουβεντιάζαμε για τα κάστανα και την φετινή σοδειά που ήταν μεγάλη γιατί οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου ήταν εξαιρετικά ευνοϊκές και τούτο φαίνονταν στο μέγεθος του καρπού που ήταν ικανοποιητικό και στην εξαιρετική ποιότητα. Βασικό στοιχείο επίσης για την ποιότητα των καστάνων της Μελίβοιας είναι το έδαφος αλλά και ο ανατολικός προσανατολισμός της πλαγιάς που είναι το χωριό και τα περιβόλια πράγμα που σημαίνει ηλιοφάνεια όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Εκείνο όμως που κάνει τα κάστανα της Μελίβοιας να λάμπουν και να ξεχωρίζουν ακόμη και από αυτά διπλανών περιοχών, είναι, λένε ο αέρας ή μάλλον το αποτέλεσμα της συνάντησης του αέρα που έρχεται από το Αιγαίο και του αέρα που κατεβαίνει από τον Κίσαβο και φρεσκάρουν εναλλάξ τις καστανιές και τον τόπο. Έτσι αναπνέει καλύτερα η καστανιά, περιποιείται με το παραπάνω τον καρπό τους γιατί θέλει να τον καμαρώνει σαν τον βλέπει να λάμπει στο έδαφος όταν πέφτει!

 

Είχα καιρό να φτιάξω «καλημέρες» και κάρτες με ευχές που σας στέλνω και χθες καθώς πάλευα (και θα παλεύω ακόμη για πολλές ημέρες) με το υλικό που συγκέντρωσα στη Μελίβοια μου ήρθε η ιδέα να στολίζω τις καλημέρες μας με θέματα από τους τόπους που γνωρίζω ή ασχολούμαι. Έτσι μας προέκυψε αυτή η κάρτα με το κάστανο που λίγο πριν πέσει στο έδαφος κρέμεται από μια αόρατη κλωστή η οποία ξεκινά από το εσωτερικό της ακάνθινης φωλιάς που μεγάλωσε...

ΑΘΗΝΑ, 23102014