Κόβαμε προχθές στο χωριό μαζί με τον ξάδερφό μου Δημήτρη και
τον γείτονα Νίκο Σαρόγλου τα ξύλα του χειμώνα κι εκεί που σκίζαμε με το αλυσοπρίονο
ένα κούτσουρο βελανιδιάς εμφανίστηκε και στα δυο τεμάχια η μορφή ενός αγριογούρουνου
με κάθε λεπτομέρεια εκτός από τους χαυλιόδοντες, πράγμα που σημαίνει πως ήταν
θηλυκό. Συνηθίζεται να βγαίνουν διάφορα σχήματα στο εσωτερικό των ξύλων, πράγμα
που έχει να κάνει με τις προσβολές των εντόμων, των ρόζων και των πληγών στα
δέντρα αλλά τέτοιο σχήμα δεν έχω ξαναδεί. Σαν να φωτογράφισε κάποτε η βελανιδιά
ένα αγριογούρουνο θέλοντας να κρατήσει την εικόνα του στο εσωτερικό του και η
οποία θα σβήσει μαζί με τον πεθαμένο κορμό του δέντρου σε ένα τζάκι.
Κράτησα τα
δυο ξύλα να θυμάμαι πως και τα δέντρα μπορούν να δεθούν κάποτε με πράγματα που
βλέπουν και τους αρέσουν…
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 13112014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου