Σελίδες

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΣ



«Σε πόσες μέρες θα τελειώσετε το καθάρισμα;», ρώτησα χθες το μεσημέρι τις δυο κοπέλες που εδώ και μερικές ημέρες ασχολούνται με τον μουντζουρωμένο ανδριάντα του Κωστή Παλαμά μπροστά από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, χωρίς να νιώσουν πως ενοχλούνται για μια ακόμη φορά από κάποιον περίεργο που χώνει τη μύτη του στη σκαλωσιά τους.




«Θα μας πει το μάρμαρο…»  μου απάντησαν ευγενικά και συνέχισαν τη δουλειά τους. Μια δουλειά που σίγουρα δεν είναι και τόσο ευχάριστη τόσο για τον ποιητή που νιώθει πως λιγοστεύει το σώμα του όσο και για τις ίδιες, καθώς είναι βέβαιο πως παρ΄όλες τις προσπάθειες και τον σεβασμό που δείχνουν στο μνημείο, και μια απειροελάχιστη φλούδα να φύγει από την επιφάνεια του μαρμάρου, τούτο λιγοστεύει πιο γρήγορα από τη φυσική φθορά.

Το χειρότερο είναι ότι ο μόλις 40 ετών ανδριάντας (έργο του Φαληρέα το 1975) παρότι βρίσκεται σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης και είναι ορατός μέρα και νύχτα από τους διερχόμενους, αποτελεί τον διαρκή στόχο των λεγόμενων «αντιεξουσιαστών» και κανένας δεν είναι βέβαιος πως μετά από λίγες ημέρες αφότου καθαριστεί, κάποιος απ’ αυτούς θα περάσει απ’ εκεί και θα του ρίξει μια γερή σπρέι που εισχωρεί βαθιά στους πόρους του μαρμάρου και το μελανιάζει ανεπανόρθωτα. Δεν αποκλείεται βεβαίως, αυτός ο ανεγκέφαλος «αγανακτισμένος» να έχει μαζί του και κανένα εργαλείο και να «ξυρίσει» το μαρμαρένιο μουστάκι του ποιητή, να τους σπάσει το χέρι ή να του κόψει το κεφάλι. Τόσο του βαραίνει στο δικό του το μυαλό και είναι ικανός να κάνει οτιδήποτε πάνω στον ανδριάντα του ποιητή ή στις μαρμάρινες προτομές κάποιων άλλων που μάλλον από τύχη απόμειναν να υπάρχουν στον περίγυρο. Λέμε μαρμάρινες γιατί από τις άλλες που ήταν σε μπρούντζο, οι περισσότερες έχουν καταλήξει στα σκραπάδικα!




ΥΓ. Το σημείωμα αυτό ξεκίνησε από την εντύπωση που δημιουργεί το πράσινο δίχτυ που τυλίγει την σκαλωσιά γύρω από τον ανδριάντα και τα παιχνίδια που κάνει το φως με τις φιγούρες των συντηρητών πίσω τους και τούτο δημιουργεί ένα αίσθημα αναμονής για το αποτέλεσμα…

ΑΘΗΝΑ, 03042015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου