 | |
|
Λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο οι άνθρωποι που στη ζωή τους
έλαχε να λάβουν μέρος στον μεγάλο αγώνα της εθνικής αντίστασης (1941 – 1944) και φυσικά να βιώσουν στη
συνέχεια με σκληρό τρόπο τις συνέπειες της προσωπικής τους ή κομματικής στάσης.
Τη μοιραία, βιολογική έξοδό τους από τη ζωή παρακολουθούμε εμείς οι τρανότεροι
και μετράμε τις απώλειες όχι όπως συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια, από πολιτική
σκοπιά, αλλά γενικότερα ως εκπροσώπους ενός κόσμου που ανέστησε μια κατεστραμμένη
χώρα και την οποία, όσοι είναι σε θέση απ’ αυτούς να βλέπουν καθαρά, τη βλέπουν
πάλι να καταρρέει και με την πείρα της ζωής τους δεν μπορούν να εξηγήσουν το
φαινόμενο.
Δυστυχώς αυτοί, οι τελευταίοι άνθρωποι της γενιάς του πολέμου, της εθνικής αντίστασης, του εμφυλίου και της ανοικοδόμησης κατά τη δεκαετία του ’50 της κατεστραμμένης χώρας φεύγουν και παίρνουν μαζί τους μυστικά του αγώνα αλλά και της καθημερινής ζωής του;.
 |
| Ο Ανδρέας Κάππας διαβάζει σελίδες από τη ζωή του και την εθνική αντίσταση |
Ένας από τους τελευταίους από αυτούς τους ανθρώπους είναι
και ο Ανδρέας Κάππας (1925) από το Μουζήλο Ευρυτανίας ο οποίος ήταν από τους
πρώτους που συμμετείχε στις ένοπλες αντιστασιακές ομάδες και πολέμησε με τον
Άρη Βελουχιώτη. Αυτόν τον άνθρωπο με την ενδιαφέρουσα αντιστασιακή δράση
τίμησαν προχθές στη Δομνίστα, στην καθιερωμένη εκδήλωση για την 73η
επέτειο από την εμφάνιση της πρώτης ένοπλης ομάδας ανταρτών με επικεφαλής τον
Άρη Βελουχιώτη.
Το βράδυ της προηγουμένης ημέρας, μετά το τέλος της παρουσίασης
της πεζογραφικής τριλογίας του Μπάμπη Kλάρα, αδελφού του Άρη Βελουχιώτη ο Ανδρέας Κάππας μίλησε για τη
ζωή και διάβασε κείμενα και ποιήματά του αλλ’ αυτό φαίνεται δεν αρκούσε και μια
ομάδα νεότερων επισκεπτών στη Δομνίστα τον έβαλε στη μέση και αυτός άρχισε να
μιλά επί ώρες για περισσότερα πράγματα και ήταν χαρούμενος που για μια ακόμη
φορά του δόθηκε η ευκαιρία να αφηγηθεί στους τυχερούς νέους κομμάτια από τη ζωή
του και τον αγώνα ενός λαού που κι αυτός συμμετείχε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου