ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ …ΣΕ ΚΟΡΦΟΛΟΓΗΜΑ

Ομολογώ, δεν ξέρω και πολλά από αμπελουργία. Κλήθηκα όμως σήμερα το απόγευμα - λόγω της αδυναμίας πλέον της μάνας να σκαρφαλώνει- σε μια κρεβατίνα με ζαμπέλες να την κορφολογήσω, ακολούθησα τις συμβουλές της και νομίζω πως τα κατάφερα. Κορφολόγημα λέγεται για όσους δεν γνωρίζουν το τσάκισμα του κλήματος είτε με τα χέρια, είτε με ψαλίδι ένα κόμπο παραπάνω από το σημείο που κρέμεται το σταφύλι και τούτο γίνεται για να κρατηθούν οι χυμοί του στον καρπό και να μην μεγαλώνουν άσκοπα οι λαίμαργες,  όπως λέγονται απολήξεις του. Στην αρχή δίσταζα, να κόψω ένα τόσο μεγάλο μέρος του κλήματος και μάλιστα ιδιαίτερα θαλερό αλλά σύντομα κατάλαβα πως αν το αφήναμε θα τρυγούσαμε αντί για σταφύλια κλάρες για το φούρνο και έτσι πήρα αέρα και σε κάνα δυο ώρες κατάφερα και κορφολόγησα όλη την κρεβατίνα ενώ παράλληλα έκανα και ένα έλεγχο στις υποστηλώσεις από κέδρινους κορμούς και διαπίστωσα πως κάποιες θέλουν αλλαγή αλλά αυτή είναι δουλειά του χειμώνα. Το γεγονός ότι τα κατάφερα μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά ενώ κράτησα και κάνα – δυο σημειώσεις για το κορφολόγημα και σε άλλα πράγματα, όπως λόγου χάρη στην κοινωνία ή καλύτερα την πολιτική αν θέλετε όπου όταν αδιαφορεί αυτός που έχει την ευθύνη, τότε κάποια κλαριά λαίμαργα τραβάνε όλους τους χυμούς μόνο και μόνο να μεγαλώσουν και αφήνουν στεγνό τον καρπό ο οποίος σιγά – σιγά συρρικνώνεται και ότι ρόγες καταφέρει να ωριμάζει οι περισσότερες είναι ξυνές…

ΥΓ. Ζαμπέλες ή φράουλες είναι μια ποικιλία σταφυλιών που ευδοκιμούν στην ορεινή ζώνη, αναπτύσσονται χωρίς να έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε όλα τα εδάφη, είναι ανθεκτικές σε αρρώστιες, ο καρπός τους είναι κόκκινος και απ’ αυτόν παράγεται κυρίως καλό τσίπουρο.  

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 18082015