Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Όρθος βαθύς και στον ουρανό, πέρα από τα βουνά της Εύβοιας 
ανατέλλει ο Αυγερινός της μικρής πατρίδας.

 Ο Αυγερινός της μικρής πατρίδας τούτο τον καιρό ανατέλλει πάνω 
από την κεραία της κινητής τηλεφωνίας στο Μαυρογιάννη. Τον άλλο καιρό 
βγαίνει από πιο μακριά και από πιο ήμερο τόπο...

Αυτόν τον καιρό που βρίσκομαι στο χωριό τις περισσότερες φορές ξυπνάω πολύ νωρίς, να ρίξω μια ματιά στις ειδήσεις (από το internet), να χαιρετήσω φίλες και φίλους με «καλημέρες» και μόλις βγει ο ήλιος να πάρω δρόμο για τα χωράφια γιατί με τη δροσιά όπως λέει και η μάνα μου και η εμπειρία της δεν σηκώνει ούτε ίχνος αμφισβήτησης, η δουλειά είναι πιο αποδοτική και επί πλέον γλυτώνεις από τα σύννεφα των τάβανων που έχουν ένα ρύγχος σαν γεωτρύπανο και τρυπάνε και τα πιο χοντρά ρούχα. Έτσι όπως τα λέει η μάνα μου είναι και χαίρομαι που μπήκα σε τέτοιο πρόγραμμα.

Χθες ξύπνησα πάλι πολύ νωρίς και αντί να κάτσω στο λάπτοπ προτίμησα να πιω καφέ στο μπαλκόνι που βλέπει προς την ανατολή και ανατολή για τη Μεγάλη Κάψη Τυμφρηστού είναι ο κάμπος του Σπερχειού και τα βουνά της Εύβοιας στο βάθος του ορίζοντα. Από εκεί, αφού βάψει τον ουρανό ο οποίος ήταν πολύ καθαρός καθαρός από το βοριαδάκι που φυσούσε με τα πιο όμορφα βαθιά μπλε και βιολετί χρώματα,  βγαίνει ο ήλιος το καλοκαίρι. Παρατηρώντας λοιπόν την ημέρα να έρχεται από την ανατολή πρόσεξα πως λίγο ψηλότερα στον σκοτεινό ουρανό έλαμπε ένα μικρό υπέροχο άστρο, ο Αυγερινός (Αφροδίτη). Ήταν σαν να έστελνε στο Βελούχι το άγγελμα της ημέρας και προϋπαντούσε τον ήλιο ο οποίος μόλις έσκασε μύτη από πίσω από τα βουνά της Όθρυος τον έσβησε με το δικό του φως…

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 03092015