ΠΕΡΙ ΦΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ…

Παρενέργειες του θερμού Νοέμβρη είναι και η «ανάσταση» ορισμένων φιδιών που έχουν πέσει ήδη σε νάρκη και μοιάζει σαν να βγαίνουν πάλι από το αυγό τους με τη διαφορά όμως ότι είναι λίγο μεγαλύτερα και το δάγκωμά τους πονάει περισσότερο. 

Λέγεται από πολλούς και το διαβάζουμε στα εγχειρίδια ζωολογίας πως τα φίδια τούτο τον καιρό πέφτουν σε χειμερία νάρκη, ήτοι φωλιάζουν σε βαθιές τρύπες και περιμένουν κοιμισμένα ή άγρυπνα δεν ξέρουμε, και βεβαίως νηστικά, τον ερχομό της άνοιξης να ξαναβγούν στην επιφάνεια της γης, να αναζητήσουν τροφή για να ζήσουν, να πολλαπλασιαστούν και το φθινόπωρο να ξαναχωθούνε πάλι στις υπόγειες φωλιές τους. Ορισμένα όμως τα οποία μάλλον έχουν χωθεί σε ρηχή φωλιά, παρασύρονται από την καλοκαιρία, όπως αυτή των ημερών μας, και βγαίνουν να ζεσταθούν στον ήλιο αλλά πολλές φορές τα προλαβαίνει το κρύο και μένουν δια παντός στο φως. Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα φίδια, όπως ορισμένα από τα μικρά των τυφλιτών για παράδειγμα, τα οποία μάλλον είχαν λάθος γραμμένο DNA ή μπορεί να βγήκαν από τα αυγά τους αργά και τα βλέπουμε να χαζολογούν ακόμη στα μέρη που χτυπάει ο ήλιος και να κρύβονται μόλις νιώσουν κανένα θόρυβο που τα υποψιάζει για την ακεραιότητά τους και τη ζωή τους. Συνήθως προλαβαίνουν και χώνονται μέσα στα χόρτα αλλά σίγουρα και δεν καταλαβαίνουν πόσο εύκολο είναι σε κάποιο αρπακτικό να τους στερήσει το ξύπνημα της άνοιξης στα ανθισμένα λιβάδια και δάση… (Η φωτογραφία (δύσκολη γιατί έτρεχε σαν αστραπή) του μικρού τυφλίτη, στον παλιό περιφερειακό δρόμο της λίμνης Πλαστήρα προχθές. 

ΚΑΡΔΙΤΣΑ, 07112015