ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΠΟΥΛΙΩΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ

Toν Νοέμβριο του 2011 ήταν η τελευταία χρονιά θυμάμαι που μου ζητήθηκε να γράψω κάτι από ένα περιοδικό το οποίο την επομένη χρονιά κιόλας έκλεισε και από τότε μέχρι σήμερα, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, τις περισσότερες φορές γράφω για μένα και τους φίλους και χωρίς να προσδοκώ κανένα επιτίμιο, παρά τα «ίχνη» σας πάνω στις αναρτήσεις μου…

Τι τα γράφω τώρα αυτά; Απλά επειδή το Facebook μου θύμισε μια «καλημέρα» σαν σήμερα το 2011 που σας είχα στείλει από τη λίμνη Πλαστήρα με μια φωτογραφία από ένα σμήνος μεταναστευτικών πουλιών, πάπιες ή χήνες δεν ξέρω τι ήταν, που είδα μόλις άνοιξα το παράθυρο του ξενοδοχείου στο Νεοχώρι να περνούν πάνω από τη λίμνη και παρά τον αδύναμο φακό μου κάτι «έπιασα». Το φαινόμενο θα μου περνούσε σχεδόν απαρατήρητο αν το προηγούμενο βράδυ δεν είχα πιάσει μια κουβέντα με τους ντόπιους για το πώς ήταν ο τόπος πριν κατακλυστεί από τα νερά του Μέγδοβα και για την πανίδα του. Εκείνοι μου είχαν πει πως τότε σπάνια έπεφταν πουλιά το χειμώνα στο ποτάμι κι αυτό συνέβαινε μόνο όταν ήταν πολύ δυνατός ο χειμώνας. Η λίμνη όταν δημιουργήθηκε ήταν ένας άγνωστος τόπος για τα πουλιά και την ανακάλυψαν σιγά – σιγά αλλά δεν την προτιμούσαν γιατί δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον γι’ αυτά, δηλαδή δεν είχε αβαθή νερά που να φυτρώνουν καλάμια και άλλα υδροχαρή όπου συγκεντρώνονται τα ψάρια και τα άλλα είδη που αποτελούν και την τροφή τους κι έτσι την προσπερνούσαν πηγαίνοντας προς τα νότια, στις μικρότερες λίμνες και βάλτους όπου είχαν εξασφαλισμένη την τροφή τους.

                                             

Έχοντας αυτές τις κουβέντες στο μυαλό μου, έβλεπα τα πουλιά να κάνουν βόλτες πάνω από τη λίμνη αλλά να μην βουτάνε σε κανένα σημείο και να παίρνουν το δρόμο προς το νοτιά. Φαίνεται πως στα λίγα χρόνια από τη δημιουργία της λίμνης -μόλις μισός αιώνας είναι- δεν είναι αρκετά για να γίνουν έστω ένα ίχνος σταθμού, μια υπόνοια ίσως στη βιολογική μνήμη τους ώστε να καταγραφεί και η λίμνη Πλαστήρα, καθώς και αρκετές άλλες ανάλογες και μικρά φράγματα, ως σημεία ζωτικού ενδιαφέροντος για τα ετήσια μακρινά ταξίδια τους…    

ΑΘΗΝΑ, 27112016