ΕΝΑ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ

Κόβαμε σαν σήμερα πριν από δυο χρόνια στο χωριό μαζί με τον ξάδερφό μου Δημήτρη και τον γείτονα Νίκο Σαρόγλου τα ξύλα του χειμώνα κι εκεί που σκίζαμε με το αλυσοπρίονο ένα κούτσουρο βελανιδιάς εμφανίστηκε και στα δυο τεμάχια η μορφή ενός αγριογούρουνου με κάθε λεπτομέρεια εκτός από τους χαυλιόδοντες, πράγμα που σημαίνει πως ήταν θηλυκό. Συνηθίζεται να βγαίνουν διάφορα σχήματα στο εσωτερικό των ξύλων, πράγμα που έχει να κάνει με τις προσβολές των εντόμων, των ρόζων και των πληγών στα δέντρα αλλά τέτοιο σχήμα δεν έχω ξαναδεί. Σαν να φωτογράφισε κάποτε η βελανιδιά ένα αγριογούρουνο θέλοντας να κρατήσει την εικόνα του στο εσωτερικό του και η οποία θα σβήσει μαζί με τον πεθαμένο κορμό του δέντρου σε ένα τζάκι. Κράτησα τα δυο ξύλα να θυμάμαι πως και τα δέντρα μπορούν να δεθούν κάποτε με πράγματα που βλέπουν και τους αρέσουν…

Το θέμα προκάλεσε τότε αρκετή συζήτηση και ο συμμαθητής μας Τάκης Ευθυμίου συνέβαλε με τον τρόπο του με ένα κείμενο που εντόπισε στο βιβλίο του δασκάλου μας Νίκο Αντωνόπουλο «ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ».

ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥΡΚΟΥ ΣΕ ΚΟΡΜΟ ΚΑΡΥΔΙΑΣ

Πριν από το 1940, στους μαθητές του δημοτικού σχολείου Αγίου Γεωργίου κυκλο­φορούσε μια απίστευτη φήμη. Στο Νεοχωράκι, όλοι οι παλαιότεροι θυμούνται τις Κωστουλαίικες καρυδιές. Βρίσκονταν δεξιά στο τέλος της μεγάλης ευθείας του δρό­μου, καθώς ανεβαίνουμε από το Νεοχωράκι προς τον Άγιο Γεώργιο.
Οι καρυδιές ανήκαν στην οικογένεια του Γεωργίου Ιωάννη Κωστούλα (1878). Σε κάποια περίοδο έκοψαν μια γηρασμένη καρυδιά και πούλησαν την ξυλεία της σε έμπορο. Εκείνος, όταν ξαναήρθε στον Αϊ Γιώργη, είπε στους γνωστούς του, ότι στις σανίδες, που βγήκαν από το σχίσιμο του κορμού της γέρικης Κωστουλαίικης καρυ­διάς, εικονιζόταν ένας τούρκος καβαλάρης.
Και εγώ δεν το πίστευα. Αλλά το 1960, ο Θρασύβουλος Βλησίδης, καθηγητής της Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, σε παράδοση σχετικού μαθήματος, μας είπε τα εξής: "Σε περιπτώσεις βίαιου θανάτου του ανθρώπου, η ψυχή του εκπέμπει ακτινοβολίες, οι οποίες είναι ικανές να αποτυπώσουν την εικόνα του σε κορμούς δέν­δρων, που θα τύχει να βρίσκονται κοντά του."
Και η παράδοση αυτό έλεγε. Ότι, στον τόπο αυτό, κάποιος Έλληνας φόνευσε έναν Τούρκο, καβάλα στο ζώο του. Ο Τούρκος είδε τον Έλληνα να του επιτίθεται μανιασμένος και τρόμαξε.

ΑΘΗΝΑ, 13112016