Ένας ακόμη χρόνος ήρθε στη ζωή μου· αθόρυβος, ανάλαφρος και
αόρατος έπεσε σαν το χιόνι, τύλιξε την πλάτη και το κεφάλι μου με περισσότερα
λευκά ενώ σφράγισε την ημέρα και με το κρύο που τέτοιο καιρό συνήθως τον συνοδεύει
και ο ερχομός του, θα συζητιέται μέχρι να φυσήξουν οι νοτιάδες του κόσμου ή
βγει ο ήλιος της ζωής και το λιώσουν.
Όπως και να’χει, μετά το πέρασμά του θα
έρθουν και οι ψύχραιμες εκτιμήσεις για όσα φαίνονται στην επιφάνεια αλλά και σε
εκείνα τα κρύβονται βαθιά στη μνήμη και ψυχή – οι φλέβες πάντως των νερών και των
δέντρων οι ρίζες των δέντρων φέτος δεν έχουν παράπονο, φούσκωσαν με το παραπάνω από τη γενναιοδωρία του
χειμώνα!
ΑΘΗΝΑ, 16012017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου