Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡ ΚΟΤΣΥΦΑ

Ξημερώσαμε στο χωριό μου -800 μέτρα ψηλά στις ανατολικές πλαγιές του Τυμφρηστού- που ήδη είχε απελευθερωθεί από το χιόνι των τελευταίων ημερών και ορισμένα κομμάτια της γης του, κυρίως αυτά που καλλιεργούνται ή δέχονται κάποια άλλη φροντίδα έχουν ήδη ξεπαγώσει. Ανάμεσά τους και το μικρό τσιμεντένιο παρτεράκι της αυλής του πατρικού σπιτιού όπου η μάνα μου ανέκαθεν διατηρεί ωραίες τριανταφυλλιές, ορτανσίες και άλλα πολυετή καλλωπιστικά και φυτεύει κάθε άνοιξη πολλά άλλα λουλούδια.

Ως εκ τούτου έχει καλό χώμα το οποίο φιλοξενεί κάτω από την επιφάνειά του άφθονη τροφή για τα πουλιά, κάτι που ως φαίνεται γνώριζε πολύ καλά ο κυρ κότσυφας της φωτογραφίας με την κατακίτρινη μύτη, ο οποίος ήρθε μόλις ζέστανε κάπως η μέρα καμαρωτός – καμαρωτός και αφού έριξε μια προσεκτική ματιά γύρω του να δει αν βρίσκεται κάπου εκεί κοντά καμιά γάτα, άρχισε να σκαλίζει το χώμα και να τσιμπά με την κεχριμπαρένια του μύτη σκουλήκια.

Ακούνητος τον έβλεπα πάνω από πέντε λεπτά να σκαλίζει και να ρίχνει που και που κάποια ματιά για τον γάτο – η παρουσία μου ούτε καν που τον απασχολούσε και συμπέρανα πως τούτο οφείλεται στη συνήθεια που απέκτησε με τη μάνα μου η οποία τον βλέπει κάθε μέρα να κατεβαίνει στο παρτέρι και να ψάχνει ακόμα και μέσα στις γλάστρες και προσπαθούν να μην τον ενοχλούν καθόλου. Αντιθέτως δε, φροντίζουν να διώχνει τον αδίστακτο γάτο από την αυλή ενώ όταν έχει παγωνιά και ο κότσυφας δεν μπορεί να σκαλίσει, η μάνα μου ρίχνει στο παρτέρι ψίχουλα και σπόρους και έρχεται και χορταίνει όχι μόνος αυτός αλλά και άλλα πουλιά, κάτι μελλισουργοί, κάτι κομπογιάνοι που δεν μπορούν να βρουν τροφή στους κήπους.

Ως ανταπόδοση της προσοχής που του κάνουν ο κυρ κότσυφας, αφού χορτάσει πετάει και στέκεται σε διάφορα σημεία της αυλής και αφού περάσει με ένα άφοβο φτερούγισμα μπροστά από την πόρτα, κάθεται κατόπιν για λίγο ψηλά στην κρεβατίνα και με μια βραχνή φωνούλα λέει την καλημέρα του. Ας μη με γνώριζε, το ίδιο έκανε και σε μας προχθές το πρωί και μας είπε κι εμάς μια μελωδική καλημέρα!!!

ΥΓ. Η μάνα μου όταν τον παίρνει είδηση ψιθυρίζει: «θα σε ψήσω»,  χωρίς βέβαια να το εννοεί αλλά με αυτή την κουφή απειλή προς τον κότσυφα της αυλής της ξεθυμαίνει γιατί όπως λέει και δεν νομίζω πως κάνει λάθος, είναι ο ίδιος κότσυφας που όσες κλάρες κι αν βάλει πάνω από ένα υπαίθριο φυτώριο για ντομάτες, πηγαίνει κι εκεί και σκαλίζει και της χαλάει αρκετές. Γνωρίζει όμως πως έτσι γίνεται πάντα και γι’ αυτό βάζει περισσότερες για να χορταίνουν και τα κοτσύφια. 

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 24022012