ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ!

Δεν είμαι απ’ εκείνους που πιστεύουν σε ζώδια και τις σχετικές με αυτά προβλέψεις του βίου αλλά δεν τα απορρίπτω κιόλας. Τα διαβάζω αν μου πέσουν στα χέρια περιοδικά που φιλοξενούν τέτοιες στήλες, διασκεδάζω με την αφέλεια που προσεγγίζουν τα πράγματα αλλά εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η κατηγοριοποίηση που μας κάνουν. Εμείς οι Αιγόκεροι, για παράδειγμα δεν ταιριάζουμε  λέει με τους Διδύμους ενώ μπορεί να μας αρέσουν οι Σκορπιοί αλλά αυτοί κάνουν χωριό μόνο με τους Ταύρους και πάει λέγοντας. Μου αρέσει επίσης που για κάθε κακό και ανάποδο που μας βρίσκει, ρίχνουμε την ευθύνη στους ανάδρομους πλανήτες και όχι στη δική μας στραβομάρα κι έτσι περνάει ο καιρός χωρίς να παίρνουμε τίποτα σοβαρά στη ζωή και προσπερνάμε τις εκπλήξεις της.

Τα λέω αυτά αλλά σήμερα, επηρεασμένος απ’ όσα λένε για τη σειρά μου (1958) μπαίνει στη χρονιά του σκύλου σύμφωνα με το κινέζικο ωροσκόπιο και μη θέλοντας να μείνω απέξω από αυτή τη συλλογική διάθεση των συνομηλίκων, φωτογραφήθηκα με ένα σκύλο. Όχι με οποιοδήποτε σκύλο αλλά με την απίθανη Ρόξυ της Σοφίας Παπαχρήστου που τη βρήκα στο Luxus. Η νεαρή Ρόξυ αφού έκανε κάποιες σκανταλιές σε μια άλλη σκυλίτσα, διπλάσια από αυτή σε μέγεθος, πήδηξε στα γόνατά μου και ξάπλωσε να βλέπει τον κόσμο από ψηλά. Έτσι βρήκα την ευκαιρία να κάνω τη φωτογραφία της χρονιάς του σκύλου με μια ωραία και φωτογενή σκυλίτσα ενώ ελπίζω να μην χρειαστεί να επαναλάβω τον εξευμενισμό της νέας χρονιάς με κανένα από τους βαρείς τσοπανόσκυλους στα βουνά!

ΑΘΗΝΑ, 02012018