ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΔΕΝ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Από τα Κάτω Πατήσια η σημερινή καλημέρα μας· με φωτογραφία από το γεφύρι του Κόκορη ή Νούτσου στα Ζαγόρια τη ράχη του οποίου περπατήσαμε σαν σήμερα, πριν από 8 χρόνια με τον Γιώργο Πίττα σε ωραίο ένα ταξίδι που κάναμε τότε στην Ήπειρο. Για να θυμηθούμε το μοναδικό έργο και το αξεπέραστο δείγμα της αληθινής τέχνης αλλά και για να στοχαστούμε τη γέφυρα που έχουμε γκρεμίσει με την ομορφιά και τον πραγματικό κόσμο όπου και η εξυπηρέτηση της ανάγκης, συμβολικά επί του προκειμένου το πέρασμα ενός νευρικού ποταμού κατά τους χειμερινούς μήνες, υπάκουε στην απλή, αρμονική κίνηση που σχηματίζουν δυο απλωμένα χέρια και στη δύναμη που δίνουν τα πόδια να στηριχθεί μια πλάτη που μπορεί σηκώσει τα βάρη όλου του κόσμου. Σαν το γεφύρι του Κόκορη που ένα λιθάρι περισσότερο ή ένα λιγότερο αν έβαζε στο σώμα του ο αρχιμάστορας, μπορούσε να μην ήταν αυτό που βλέπουμε και θαυμάζουμε σήμερα…

ΑΘΗΝΑ, 10032018