ΔΥΟ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΑΙΩΝΙΟΥ

Θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι δίδυμα,  τα δυο νεοκλασικά σπίτια στην οδό Παιωνίου, στην πλατεία Βικτωρίας, κάτω από την Αχαρνών που είναι στριμωγμένα ανάμεσα στις μεγάλες πολυκατοικίες. Μπορεί να χτίστηκαν παράλληλα το ένα με το άλλο από το ίδιο συνεργείο και την επίβλεψη ενός αρχιτέκτονα ή πρωτομάστορα ή μπορεί να χτίστηκε πρώτα το ένα και μετά ο νοικοκύρης του άλλου να ζήτησε να ακολουθήσουν τον ρυθμό του διπλανού για να ομορφύνει διπλά ο δρόμος και σε αυτή τη γειτονιά της πόλης.

Το βέβαιο πάντως και ανεξάρτητα ποιο χτίστηκε πρώτο είναι ότι οι τεχνίτες ακολούθησαν το ρυθμό αλλά δεν έχτισαν ένα πανομοιότυπο και κατάφεραν με τα ίδια στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα νεοκλασικά κτίρια να δημιουργήσουν ένα εντελώς διαφορετικό σπίτι. Αυτό την ωραία πρακτική πήγαν να ακολουθήσουν αργότερα, από τη δεκαετία του ‘50 όσοι έχτισαν πολυκατοικίες και στην αρχή τα κατάφεραν αλλά μπροστά στη ζήτηση και την ευκολία που παρείχαν τα νέα υλικά γρήγορα την παράτησαν και γέμισαν την πόλη και κτίρια που μοιάζουν απελπιστικά μεταξύ τους και ισοπέδωσαν κάθε αισθητική.

Στον ίδιο δρόμο σίγουρα υπήρχαν και άλλα νεοκλασικά κτίρια πρέπει να ήταν μια όμορφη  γειτονιά αλλά δεν νομίζω πως ζουν και πολλοί εκεί που να την θυμούνται πως ήταν. Αυτά ισοπεδώθηκαν για να γίνουν οι πολυκατοικίες που βλέπουμε σήμερα να παρακμάζουν σε μια γειτονιά που κοντεύει να θυμίζει προάστιο μιας πόλης κομμουνιστικής χώρας. Και θα ήταν αν δεν υπήρχαν αυτά τα δυο σπίτια καθώς και μερικά άλλα που ρημάζουν στην ίδια περιοχή και θυμίζουν στους κατοίκους, στους περαστικούς αλλά και στους μετανάστες ότι βρίσκονται στην Αθήνα και όχι κάπου στην Αφρική ή την Ασία.

Τα δυο σπίτια στην Παιωνίου όμως δεν είχαν την ίδια τύχη. Το ένα οι κληρονόμοι του ή κάποιος άλλος που ενδεχομένως έγινε κύριός του, το φρόντισαν πριν αυτό αρχίσει να γερνάει να το περιποιηθούν, να το ομορφύνουν και τα ανοιχτά παράθυρά του και το φροντισμένο μπαλκόνι, φανερώνουν ότι κατοικείται. Το άλλο όμως ποιος ξέρει σε τι μπερδέματα κληρονομικά βρέθηκαν οι κληρονόμοι και το άφησαν στην τύχη του να ρημάξει και μια μέρα να γίνει, όπως το άλλο πριν από λίγες μέρες στον Κεραμεικό, ερείπιο.

Το γεγονός δεν περνά απαρατήρητο και όποιος βρεθεί στη γειτονιά μπορεί να δει το παράπονο που δημιουργεί η φθορά στην πρόσοψη του παρατημένου σπιτιού αλλά και την αγωνία του φροντισμένου μη και χάσει, από μια έντονη βροχόπτωση για παράδειγμα την συντροφιά του και βρεθεί μια μέρα δίπλα του ένα οικόπεδο γεμάτο σκουπίδια ή στην καλύτερη περίπτωση χώρος παρκαρίσματος αυτοκινήτων. Μια τέτοια περίπτωση ασφαλώς και θα είναι μια απώλεια για την γειτονιά αλλά περισσότερο θα κοστίσει στο διπλανό σπίτι που θα χάσει την συντροφιά που είχε εδώ και έναν αιώνα και θα κλονιστεί…

ΑΘΗΝΑ, 28012019. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 28012018.