Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΛΙΓΚΑΡΟΣ

Τους αγαπάμε τους φίλους μας, τους στηρίζουμε και τους συμπονάμε που καθημερινά αντιμετωπίζουν μικρά ή μεγάλα μεγέθη της λογοτεχνίας, συνδιαλέγονται με ήσσονες και ελάσσονες ποιητές, πεζογράφους, εικαστικούς και ένα πλήθος που γράφει και θέλει να γίνει γνωστή η δουλειά του. Περισσότερο όμως τους αγαπάμε και τους θαυμάζουμε όταν από τους ύψος τους σκύβουν καμιά φορά να δουν και χαμηλά όπου άλλα πλάσματα γράφουν κι αυτά την δική τους πορεία. Άλλα με τα τέσσερα και την ουρά τους σαν τον ωραίο γάτο του Polis που ακούει, όταν θέλει βέβαια το όνομα Ισαάκ κι άλλα τα οποία έρπουν σε όποια επιφάνεια κι αν βρεθούν. Όπως ο σαλίγκαρος που βγήκε από την ψωραλέα πρασινάδα και ο άτυχος δυσκολεύεται να γλιστρήσει στο μαρμαρένιο δάπεδο.

Τον είδαμε πριν από λίγο στη σκάλα να παλεύει και τον βοηθήσαμε να φτάσει στο παρτέρι όπου σίγουρα θα είναι πιο ασφαλής γιατί ξέρουμε καλά πως λίγοι κοιτάνε που βαδίζουν και δεν αποκλείεται να γίνει σαν χλαπάτσα αν τον πατήσει κανένας βαρύς άντρας ή να γίνει αιτία να σωριαστεί κάποια κυρία με τακούνι αν τον πατήσει. Τον αφήσαμε ανάμεσα σε κάτι κλαριά ευχόμενοι να μην τον συναντήσει ο γάτος γιατί παραπέρα από σαλίγκαρους ή ακρίδες δεν ξέρει ο δύστυχος να κυνηγήσει εκεί που ζει και έχει κακομάθει με κροκέτες και κονσέρβες. 

ΑΘΗΝΑ, 09122019