ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΠΕΦΤΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ME ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΑΡΟΣ

Όλοι τούτες τις μέρες καλλιεργούμε μια ελπίδα: η νέα χρονιά που αρχίσαμε ήδη να διανύουμε  να είναι η καλύτερη και αν μπορεί να είναι τέτοια που να μας κάνει να ξεχάσουμε όλες τις άλλες που πέρασαν και να σβήσει ότι κακό και άσχημο είχαν σωρεύσει άλλοι καιροί πάνω στην ψυχή μας και να αλαφρώσει τις καρδιές όλου του κόσμου.

Στην ουσία όλοι ελπίζουμε σε κάποιο μικρό ή μεγάλο θαύμα, πράγμα που δεν αποκλείεται να συμβεί καθώς πάνω σ’ αυτά έχουν θεμελιωθεί όχι μόνο πορείες ανθρώπων αλλά ολόκληρων ομάδων και κοινωνιών ακόμη ενώ θρησκείες και κοσμοθεωρίες με αυτά καλλιέργησαν την πίστη και κράτησαν κοντά τους πλήθη αμέτρητα ανθρώπων σε κάθε γωνιά της γης. Βάσει αυτών των θαυμάτων τα οποία όσο πιο παλιά και δυσερμήνευτα είναι τόσο περισσότερο συγκινούν τους οπαδούς τους διατηρείται ακόμη η ισχύ τους αλλά κατά καιρούς προβάλλονται και καινούργια γιατί η κάθε εποχή θέλει να έχει και τα δικά της.

Ο άνθρωπος όμως, ο κάθε άνθρωπος όπου στη γη ελπίζει στο δικό του προσωπικό θαύμα από το οποίο θα του συμβεί κάποια στιγμή μέσα στο χρόνο και θα του αλλάξει διαπαντός την πορεία του στη ζωή. Όλοι το περιμένουν αυτό αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια σημαδιακή μέρα και λένε πως είναι πιο εύκολο να συμβεί από τις άλλες μέρες του χρόνου.

Έτσι ως θαύμα αντιμετωπίζεται το χιόνι, καθότι στο δυτικό ημισφαίριο έχουμε χειμώνα και ένα πρωί ξημερώνει με την πλάση γύρω τους κατάλευκη. Σαφώς και πρόκειται για ένα θαύμα της φύσης το χιόνι μέσω του οποίου καταφέρνει και μοιράζει το απαραίτητο για τη ζωή νερό παντού και επί πλέον λειτουργεί ως ένα προστατευτικό κάλλυμα που προστατεύει  τα πράγματα από τον πάγο και υποχρεώνει ένα μεγάλο μέρος των πλασμάτων να πέσουν σε χειμέρια νάρκη ή να μειώσουν τις δραστηριότητές τους έτσι ώστε να μην τις σπαταλήσουν τις δυνάμεις τους σε μια άγονη φαινομενικά εποχή όπως ο χειμώνας και να τις διαθέσουν την άνοιξη σε ένα νέο κύκλο ζωής.

Έτσι γίνεται κάθε χρόνο και πολλές φορές όταν οι χιονοπτώσεις είναι λίγες, ο κόσμος ξέρει πως εκείνη τη χρονιά θα λείψουν τα νερά και θα έχουν οι καλλιέργειες, τα δάση θα είναι πιο εύφλεκτα, θα διψάσουν ζώα και άνθρωποι ενώ δεν αποκλείεται να στεγνώσουν πηγές και ποτάμια ενώ τελευταία ακούγεται πως λιώνουν και οι πάγοι των πόλων της Γης.

Πέραν όμως αυτών δημιουργεί ένα άλλο θαύμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο καθώς έχει να κάνει με την εικαστική παρέμβασή του στην φύση. Ένα λευκό πέπλο σκεπάζει τα πάντα και σβήνει ότι δεν αρέσει στο μάτι του ανθρώπου ή προκαλεί δυσαρμονία στο περιβάλλον, ειδικά όταν αυτή προέρχεται από πρόχειρα έργα των ανθρώπων. Το χιόνι τα σκεπάζει όλα όμορφα και ανάλογα το υψόμετρο και την ένταση των χιονοπτώσεων σβήνει τις ανορθογραφίες, αμβλύνει τις αντιθέσεις, απαλύνει όσο τραχύ κι αν είναι το ανάγλυφο της γης, είτε πρόκειται για βουνό ή κάμπο, ή και νησί καμιά φορά

Το πιο σημαντικό στην περίπτωση είναι ότι το χιόνι πέφτοντας καλύπτει στο ίδιο ύψος κάθε έμψυχο ή άψυχο στοιχείο του κόσμου και με τον τρόπο του υπενθυμίζει ότι του αρέσει να μοιράζονται όλα τα πράγματα το ίδιο βάρος κι έτσι κανείς δεν έχει λόγο να δυσανασχετήσει και να διαμαρτυρηθεί γιατί σηκώνει περισσότερο. Κάτω από το χιόνι αισθάνονται όλοι ίσοι και τις διαφορές θα ανακαλύψουν όταν φύγει κάποια νύχτα όπως ήρθε αθόρυβα…

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στη φωτογραφία οι μορφές δυο Ρουμελιωτών που σκάλισε πριν από πολλά χρόνια, τον έναν σε άσπρη και τον άλλον σε μαύρη πέτρα, ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης Μήλιος (Αιμίλιος) Δεδούσης  από την Μεγάλη Κάψη Φθιώτιδας. Όταν τους βλέπουμε με τα ίδια λευκά φεσάκια στην αυλή του σπιτιού του πιστεύουμε πως κατεβαίνει τη νύχτα από τον ουρανό και τους στρώνει ομοιόμορφα το χιόνι για μην μαλώνουν για το καλύτερο. 

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 03012020