ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΧΑΛΑΤΣΗ (1925 – 2021)

 

Η Αμαλία Χαλάτση, στο γηροκομείο του ΚΚΕ, το 2013

Δεν θέλω να μετρήσω πόσοι είναι ακόμη στη ζωή από τους πρωταγωνιστές στη δεκαετία 1940 – 1950 αλλά και στα κατοπινά δύσκολα για όλους χρόνια που μίλησαν για τον εαυτό τους και τους άλλους, αδέρφια, γονείς, φίλους, συντρόφους, αντιπάλους στο βιβλίο μου «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» που κυκλοφόρησε πριν από επτά χρόνια και ήταν αφιερωμένο στους ανθρώπους από την Νεράιδα (Σπινάσα) που μετά την τραγική δεκαετία 1940 – 1950 κατάφεραν να αναστήσουν το χωριό τους και να διατηρήσουν Κοινότητα.

Το βιβλίο, από την έκδοσή του μέχρι σήμερα εξελίχθηκε και σε άτυπο βιβλίο ληξιαρχείου, με εγγραφές δυστυχώς μόνο τις απώλειες καθώς τα πρόσωπα που γεμίζουν τις σελίδες του, λόγω ηλικίας φεύγουν για τον ουρανό και μας αφήνουν λιγότερους στη Γή. Σειρά είχε χθες η Αμαλία Χαλάτση, (1925 – 2021) μια γενναία γυναίκα που οι συνθήκες που επικράτησαν στ’ Άγραφα μετά την Απελευθέρωση την έφεραν στις γραμμές του ΔΣΕ, συμμετείχε σε πάρα πολλές επιχειρήσεις, μέχρι λοχαγός έφτασε να γίνει και τον βαθμό της απένειμε ο ίδιος ο καπετάν Διαμαντής μετά την μάχη στη γέφυρα του Κοράκου. Συνελήφθη όταν επέστρεψε στο χωριό της να δει τι ρημάδια είχε γίνει η οικογένειά της και από εκεί και πέρα αρχίζει για αυτήν ένας γολγοθάς που τον ανέβηκε χάρη στη απίστευτη δύναμη που είχε μέσα της.

Όσο διακρίθηκε στις μάχες η Αμαλία, τόσο διακρίθηκε και στη ζωή κατόπιν. Με διαλυμένο από τα βασανιστήρια σώμα, κατάφερε εντούτοις και άρχισε μια καινούργια ζωή, εργαζόμενη και έφτιαξε το σπιτικό της. Δούλεψε, όσο άντεχε η ψυχή της ενώ παράλληλα φρόντισε και από την οικογένειά της κατάφεραν να επιζήσουν του τραγικού εμφυλίου και των συνεπειών της. (Η περίπτωση της οικογένειας Χαλάτση είναι χαρακτηριστική για όσα τράβηξαν οι άνθρωποι στ’ Άγραφα εκείνη την περίοδο και μπορεί όποιος θέλει να τη διαβάσει στο βιβλίο). Η Αμαλία επισκέπτονταν συχνά το χωριό της αλλά τα τελευταία χρόνια ζούσε στο γηροκομείο του ΚΚΕ στη Δάφνη, όπου την επισκέφτηκα για τελευταία φορά προσφέροντάς της το βιβλίο που χάρη στις δικές της αφηγήσεις φωτίστηκαν κάποιες πτυχές της ιστορίας του χωριού της τουλάχιστον που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η Αμαλία Χαλάτση, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευτηκε
από τα τράυματα και τις κακουχίες του Εμφυλίου.

Από σήμερα η Αμαλία Χαλάτση αναπαύεται στη γη της μικρής της πατρίδας, της Νεράιδας (Σπινάσα) Καρδίτσας κοντά στους οικείους της και τους συγχωριανούς της. Ας είναι ελαφρά η γη που τους σκεπάζει όλους. Η ζωή της, μαζί με άλλους συγχωριανούς από τη Νεράιδα στο βιβλίο «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» που περιγράφει τη ζωή στην περιοχή την δεκαετία 1940 - 1950 καθώς και τα κατοπινά χρόνια. 

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 17042021