Και μια ανάμνηση από της «Ελευθεροτυπία» της χρυσής εποχής
Τι σύμπτωση! Την ημέρα που ανακοινώθηκε πως οι τίτλοι της «Ελευθεροτυπίας» πέρασαν στα χέρια της Alter Ego (του Μαρινάκη) συναντήθηκα σε μια ωραία εκδήλωση που διοργάνωσε χθες η «Συντροφιά των Βλάχων της Αθήνας» στο ΕΤΕΡΟΝ για την Ημέρα της Γυναίκας και δη της Αρμάνας - που είχε πάντα ξεχωριστή θέση στην Κοινωνία των Βλάχων - μέσα από το έργο ενός σχεδόν άγνωστου ποιητή, του Αλέξανδρου Αγγέλου στην αρμάνικη γλώσσα και για έναν συγγραφέα, τον Γιώργη Έξαρχο με αναρίθμητα τα πονήματα της Ιστορίας, της Λαογραφίας και Λογοτεχνίας.
Τον Γιώργη Έξαρχο είχα γνωρίσει
εκεί στο πέρασμα της δεκαετίας του ’80 με την δεκαετία του ’90 στην «Ελευθεροτυπία»
όταν δημοσίευε σε μια ατέλειωτη σειρά σελίδων την περίφημη έρευνά του «Αυτοί
είναι οι Βλάχοι» που συζητήθηκε (όπως και οι επόμενες που ακολούθησαν) όσο
καμιά άλλη εκείνη την εποχή και άνοιξε ένα διάλογο που έριξε φως στο θέμα των
Βλάχων της Ελλάδας και των Βαλκανίων. Αν και δεν ήταν της ώρας, καταφέραμε να
πούμε δυο λόγια για εκείνη την αλησμόνητη εποχή της Ελευθεροτυπίας και
σταθήκαμε στην ελευθερία που παρείχε η εφημερίδα στους συντάκτες της να γράφουν
τις απόψεις τους και να αντιμετωπίζουν ανοιχτά τον διάλογο απ’ όπου κι αν αυτό
προέρχονταν. Δυο λόγια που μας γύρισαν πίσω 30 χρόνια και που η κατακλείδα τους
ήταν ότι αυτές οι εποχές δεν γυρίζουν, όσα χρήματα και ιδέες έχει η νέα
ιδιοκτησία της «Ελευθεροτυπίας»…
ΑΘΗΝΑ, 05032024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου