ΟΙ ΓΑΤΟΙ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ

Σκέφτηκα από εδώ, σκέφτηκα από εκεί, τι θα ταίριαζε να βάλω σαν εικόνα στη σημερινή καλημέρα που η χειμωνιάτικη βροχή επανήλθε στην πόλη και όπως πάντα, την διέλυσε αλλά ας μην γκρινιάζουμε γι' αυτό: ένα πλυσιματάκι συχνά - πυκνά το έχει ανάγκη... 

Είπα να βάλω πάλι τίποτα λουλουδάκια που να δηλώνουν την αρχή της άνοιξης που κάλυψε η βροχή ή κάποια δέντρα, αλλά δεν πάει καθώς όλα τα φυλλοβόλα είναι ακόμα γυμνά. Μου πέρασε από το μυαλό να βάλω χειμωνιάτικα τοπία που μου αρέσουν πολύ και απ’ ότι κατάλαβα αρέσουν στους περισσότερους, αλλά και αυτό δεν μου άρεσε.

Τη λύση μου έδωσε η φωτογραφία μια πρωινής «διαβούλευσης» που είδα προχθές στην είσοδο ενός καταστήματος της οδού Αλεξάνδρας, τριών μεγάλων γάτων για πολλούς λόγους, αλλά οι κύριοι είναι δύο: Πρώτον γιατί υστερούν πολύ σαν παρουσία αδέσποτων στην πόλη που βρίθει τεράστιων, χορτάτων μάλιστα σκύλων και κατά δεύτερον επειδή ο Φλεβάρης εκτός των μασκαράδων από κτίσεως κόσμου είναι και  μισός (με το παλιό ημερολόγιο μήνας) των ερώτων για τις γάτες. Είναι εξάλλου γνωστό το γνωμικό: «Να’μουν το Μάη γαϊδαρος… και γάτος το Γενάρη!» αλλά οι κύριοι της φωτογραφίας με την εμφάνιση σαλονιού που έχουν δεν νομίζω πως ζούσαν σε άλλο μήνα.

Αμφοτέρων των φύλλων αγαπητοί μου καταλαβαίνεται φαντάζομαι τι εννοώ και πως εκφράζω την εκτίμησή μου στους γάτους και ιδιαίτερα στους γνήσιους κεραμιδόγατους που έχουν γίνει πλέον σπάνιο είδος στην Αθήνα και μάλιστα όταν αυτοί έχουν το θάρρος να βγαίνουν στο δρόμο και να συζητάνε τα δικά τους χωρίς κανένα φόβο... 

ΑΘΗΝΑ, 02022010

,,,