ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ

Βεβαίως και καταλάβαμε πολύ καλά τι σημαίνει πραγματικός χειμώνας στις Κυκλάδες, αυτές τις ημέρες στην Αμοργό όπου τα καιρικά φαινόμενα μας υποχρέωσαν να μείνουμε αποκλεισμένοι λίγο παραπάνω, αλλά η απρόοπτη κατάσταση που βρεθήκαμε είχε και τις καλές της πλευρές...

Πρώτα – πρώτα είχε ωραία ζέστη στα όμορφα καφενεία της Λαγκάδας και των Θολαρίων όπου περάσαμε αρκετές ώρες με καλούς φίλους κουβεντιάζοντας και πίνοντας ρακές (κανονικές και ψημένες) καθώς και άλλα αφεψήματα με αμοργιανά βότανα. Προχθές μάλιστα στο καφενείο του Αντώνη Ρούσσου που ακούει στο ωραίο όνομα «Έρωντας και …μέλι» στη Λαγκάδα μια ομάδα μουσικών μας αποχαιρέτησε με τον πιο ευχάριστο τρόπο.

Το ίδιο ζεστά και όμορφα περάσαμε μαζί με τον νέο δήμαρχο της Αμοργού Νικήτα Ρούσσο και στο όμορφο καφέ – ταβερνείο το «Σαντουράκι», στα Θολάρια, όπου γευτήκαμε αμοργιανή φάβα, υπέροχο χταπόδι και σουπιές που είχε πιάσει ο Αργύρης Κωβαίος στα νερά του Αγίου Παύλου στη Νικουριά λίγες μέρες πριν ξεσπάσει η κακοκαιρία και είχε μαγειρέψει με το δικό της νόστιμο τρόπο η γυναίκα του Λίλη στο κατάστημά τους.

Το πιο σπουδαίο όμως τις ημέρες που πέρασαν στην Αμοργό, ήταν ότι εξαιτίας του δυνατού αέρα και κρύου, όλο το νησί υποχρεώθηκε να κλειστεί στον εαυτό του και όσοι άνθρωποί έβγαιναν από τα σπίτια τους κυκλοφορούσαν μόνο για τις πιο απαραίτητες δουλειές κι έτσι παρουσίαζε μια εικόνα που σπάνια βλέπουμε άλλες εποχές του χρόνου. Μια εικόνα που μας προκαλούσε να χτυπήσουμε όποια πόρτα βλέπαμε ξεμαντάλωτη και να μπούμε μέσα στο σπίτι και να καθίσουμε μαζί με τους ενοίκους του στο τραπέζι, να ανοίξουμε κουβέντα για την αληθινή ζωή του νησιού, τους ανθρώπους του, τις χαρές και τα βάσανά τους που κρατάνε ολόκληρο το χρόνο και όχι τους λίγους μήνες του καλοκαιριού.