Είχα πολλά χρόνια να επισκεφτώ την πόλη του Ναυπλίου και μόλις χθες αξιώθηκα για ένα έκτακτο λόγο να περπατήσω για λίγη ώρα στην παλιά πόλη που διατηρεί ακόμη πολλά από τα παραδοσιακά στοιχεία της και αρέσει σε πολλούς να την επισκέπτονται.
Δεν είχα πολύ χρόνο να βγω μακρύτερα από το κέντρο της και να ανέβω στο Παλαμήδι ή να πάω στο Μπούρτζι, στις Μυκήνες και στην Τίρυνθα αλλά το έβαλα στο πρόγραμμα να το κάνω όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Εκείνο που πρόλαβα χθες ήταν να δω πως σε κάθε στενό δρομάκι της υπήρχαν μεγάλες ανθισμένες βουκαμβίλιες σε όλα τα χρώματα που μπορεί να βάψει τα λουλούδια του αυτό το κατ’ εξοχήν καλοκαιριάτικο καλλωπιστικό φυτό.
Οι περισσότερες απ’ όσες βουκαμβίλιες που πρόλαβα να δω κατάλαβα ότι πρέπει να είναι πολύ μεγάλες στα χρόνια και τούτο δείχνει πόσο τις εκτιμούν και τις προσέχουν οι Ναυπλιώτες και οι περισσότερες, λόγω και της στενότητας του ζωτικού τους χώρου βέβαια, είχαν απλώσει τα πολύχρωμα συννεφάκια τους πάνω από το δρόμο και δημιουργούσαν μικρές ανθισμένες γέφυρες πάνω από τα κεφάλια των κατοίκων και των περαστικών.
Μου άρεσε πολύ αυτό το ανθισμένο πανηγύρι των βουκαμβιλιών στους δρόμους του Ναυπλίου και ζήλεψα γιατί σε τούτη εδώ την άθλια πόλη που ζούμε, κανένας, μα κανένας δεν παίρνει την πρωτοβουλία να φυτέψει στη χαραμάδα ενός πεζοδρομίου έστω ένα τέτοιο φυτό και να το προσέξουμε όλοι ώστε όταν μεγαλώσει να χρωματίζει τις καλοκαιριάτικες μέρες μας και να διώχνει το γκρίζο που σκεπάζει πια τα πάντα.
Γνωρίζω πως δεν είναι πολύ δύσκολο να φυτευτούν βουκαμβίλιες στις άκρες των δρόμων της Αθήνας αλλά όπως έχω συνειδητοποιήσει πια, κανένας δεν διαθέτει ούτε ένα πόντο από το έδαφος, ανεξάρτητα αν είναι ιδιώτης ή εκπροσωπεί το Δήμο που φοβάται να πάρει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες γιατί θα χαλάσει τη μακαριότητα της μιζέριας που ζούμε…
ΝΑΥΠΛΙΟ, 01062011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου