Υλικό για να σχολιάζουμε πολύ καιρό μετά, δίνει η κινητοποίηση των «αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα και ιδιαίτερα στην Πάνω Πλατεία όπου η ποικιλία των συμπολιτών μας που συγκεντρώνονται εκεί να εκφραστούν με συνθήματα, μούντζες, σημαίες, αμφιέσεις και μοναδικές εικαστικές παρεμβάσεις κατά της Βουλής και των πολιτικών, είναι απίστευτη.
Ότι φανταστεί ο καθένας μας μπορεί να δει εκεί πέρα και δεν αποκλείεται να μείνει με ανοιχτό το στόμα μπροστά στην φαντασία που υπαγορεύει ορισμένα πράγματα, όπως για παράδειγμα τα συνθήματα στα ρούχα και το περιεχόμενο των πλακάτ. Είναι αμφίβολο όμως αν ρωτήσει κάποιον από τους «δημιουργούς» γιατί έκανε έτσι αυτό ή το άλλο, να καταλάβει την πηγή της έμπνευσης κι έτσι περιορίζεται στο θαυμασμό του «έργου».
Όπως για παράδειγμα, η σύνθεση που θέλει τον Κολοκοτρώνη πίσω από την ελληνική σημαία να σφάζει με ένα χατζάρι τον μαύρο ισπανικό ταύρο που έχει στην πλάτη του τα αρχικά του ΔΝΤ σε δυο γλώσσες πριν προλάβει αυτός να επιτεθεί στον ταυρομάχο. Εδώ κάλλιστα ο «δημιουργός» μπορεί να πει πως δεν είναι δικό του αλλά το υπογράφει ο μεγάλος Πικάσο στον οποίο δεν αποκλείεται να χρεωθούν κι άλλες ανορθογραφίες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου