ΕΝΑ ΛΙΧΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΑΛΗ

Ο αέρας είναι το πλέον απρόοπτο στοιχείο στον κόσμο των Κυκλάδων. Οι προβλέψεις του Μετεωρολογικού Δελτίου σχετικά με αυτόν είναι γενικές και αφορούν τους ναυτιλόμενους κυρίως και βεβαίως όσους ασχολούνται με τον τουρισμό και η οικονομία τους εξαρτάται αποκλειστικά από αριθμό των τουριστών που θα πάνε σε ένα νησί και τι θα ξοδέψουν.

Καθώς δε οι παραδοσιακές ασχολίες των Κυκλαδιτών έχουν υποχωρήσει τραγικά απέναντι στον τουρισμό, οι δεύτεροι από τις δυο προαναφερόμενες κατηγορίες είναι πλέον και η περισσότεροι. Ελάχιστοι δε έχουν απομείνει που ο καιρός και ιδιαίτερα ο αέρας, τους απασχολούν όπως και τους προγόνους τους σε αυτό τον τόπο και μια αναποδιά μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις προγραμματισμένες καθημερινές ασχολίες τους.

Τούτο έγινε χθες και όλοι πλην ενός στην Αιγιάλη ήταν ικανοποιημένοι επειδή είχαν λιγοστέψει τα μποφόρ και ο κόσμος κινούνταν άνετα στις παραλίες και τα καταστήματα. Αυτός ο ένας, ήταν ο Μιχάλης Ρουσ. Αρτέμης ο οποίος ήθελε να λιχνίσει τη μικρή φετινή σοδειά φάβας που έβγαλε από το χωράφι δίπλα από το δρόμο της Λαγκάδας που νοικιάζει από το Μοναστήρι, στο τσιμεντοστρωμένο αλωνάκι κάτω από τον Άγιο Φίλιππα.

Ο Μιχάλης με την πείρα που διαθέτει ως αγρότης πάνω στα μετεωρολογικά του τόπου του, ξεκίνησε από νωρίς το πρωί γιατί εκτίμησε πως θα φυσούσε, αλλά να που γελάστηκε. Το λίχνισμα είναι μια δουλειά που εξαρτάται αποκλειστικά από την δύναμη του αέρα και φυσικά από την κατεύθυνση που έρχεται. Ειδικά δε σε αυτό το αλώνι που είναι σε ένα κάπως προφυλαγμένο σημείο του κάμπου στον Όρμο, ο αέρας που θα βοηθούσε τον Μιχάλη θα έπρεπε να έρχεται από τη θάλασσα, να είναι συνεχής και αρκετά δυνατός ώστε να έχει καλό αποτέλεσμα, να τελειώσει δηλαδή γρήγορα για να μην τον φάει η ζέστη, η σκόνη και ο ήλιος του μεσημεριού.

Δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε καλά το πρωί, ο αέρας έπεσε και έρχονταν από εκεί που δεν τον περίμενε για λίγα λεπτά και αμέσως πάλι σταματούσε. Δεν προλάβαινε ο Μιχάλης να ανεβάσει δυο – τρία λιχνίσματα στον αέρα και πάλι κάθονταν. Έφτασε δε να μείνουμε στη σκιά δίπλα από το αλώνι παραπάνω από ένα τέταρτο μέχρι να έρθει ένα ριπίδι αέρα και να μπορέσει να προχωρήσει λίγο το έργο το οποίο έπρεπε να τελειώσει μέσα σε μια μέρα γιατί οι υποχρεώσεις στο κοπάδι και στα μεροκάματα που κάνει σε διάφορες δουλειές δεν του επέτρεπαν άλλα χασομέρια.

….

Μετά το μεσημεράκι που ξαναπέρασα από αλώνι, βρήκα το Μιχάλη ακόμα εκεί ξεθεωμένο από την ταλαιπωρία και αγνώριστο από τη σκόνη να έχει μπροστά του ένα μικρό πια σωρό από φάβα για λίχνισμα ακόμα και υπολόγιζε πως και με άπνοια, ακόμα θα κατάφερνε μέσα σε μισή ώρα να τελειώσει γιατί αύριο τον περίμεναν άλλες υποχρεώσεις…

ΑΙΓΙΑΛΗ, 11072011